الگوی مسکن بومی روستایی در شهرستان هامون

مسکن روستایی به طور طبیعی تجلی گاه شیوه ز یستی- معیشتی گروه های روستایی به شمار میرود و الگو و عملکردهای آن در پیوند با عرصه مکانی- فضایی، به مثابه دریچه ای به شناخت چشم اندازها و روندهای حا کم بر زندگی روستاست و از جمله مهمترین عوامل تشکیل دهنده بافت روستایی محسوب میشود که متاثر از عوامل طبیعی و انسانی درهر منطقه شکل گرفته. با توجه به مطالب فوق هدف مقاله حاضر بررسی الگوی مسکن بومی در شهرستان هامون که یکی از شهرستانهای منطقه سیستان است میباشد. روش تحقیق توصیفی و بر مبنای مطالعه منابع کتابخانه ای و کتب تار یخی میباشد. نتایج پژوهش بیانگر آن است که الگوی بومی مسکن شهرستان هامون به گونهای است که متناسب با اقلیم شهرستان بوده و دارای ارتباط محکمی با فرهنگ مردم منطقه و زندگی روزمره آنها میباشد و به هیچ عنوان عنصر یا فضای بیهوده و صرفا محض زیبایی یا تجمل در مسکن بومی منطقه به چشم نمی آید.