تدوین مدل بازگشت سرمایه اجتماعی مبتنی بر نقش داوطلبین ورزشی در ایران

مطالعه حاضر به منظور تدوین مدل بازگشت سرمایه اجتماعی مبتنی بر نقش داوطلبین ورزشی در ایران انجام شده است که از نوع کیفی، و روش نظریه داده بنیاد با رویکرد استراوس و کوربین استفاده شده است. نمونه گیری به شیوه نظری و گلوله برفی صورت گرفت. منابع گردآوری داده ها شامل، منابع علمی و مصاحبه های عمیق با 13 نفر از اساتید دانشگاه، متخصصان، مدیران ورزشی؛ مسیولین داوطلبی و جامعه شناسی ورزشی بود. تحلیل داده ها در سه مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی انجام گردید. نتایج نشان داد شرایط علی شامل انگیزه های سازمانی و انگیزه های شخصی، عوامل زمینه ای شامل بسترهای اجتماعی، فردی و مدیریتی، شرایط مداخله گر شامل عوامل فرهنگی و عوامل ساختاری و عامل استراتژی ها شامل ترویج قدرشناسی و انتخاب و پیامدها شامل بهبود عملکرد، مدیریت منابع و بازتاب اجتماعی درقالب پارادایم کدگذاری تعیین شدند. نتیجه گیری بازگشت سرمایه اجتماعی، طیف گسترده ای از منابع برای داوطلب در کار داوطلبانه خود و همچنین سایر جنبه های زندگی آنها فراهم می کند و پیامد حاصل از آن باعث توسعه فرهنگ داوطلبی در ورزش کشور می گردد. بازگشت سرمایه اجتماعی، رویه ای دوسویه دارد. از یک سو طیف گسترده ای از منافع برای داوطلب در کار و سایر جنبه های زندگی فراهم، از سوی دیگر غفلت از پیامدهای منفی آن اثرات ناگهانی خروج از نقش آینده فرد را متزلزل می سازد. از این رو پیشنهاد می-گردد مسیولین امر علاوه بر جنبه های مثبت داوطلبی برای سازمان و فرد، زمینه مدیریت داوطلبی در ایران را پایه ریزی کرده تا سرمایه حاصل از آن علاوه بر اعتلای زندگی فرد، در نهایت به جامعه بازگشته و در فرهنگ اجتماعی متبلور شود.