بایسته های راهبردی مقابله با تروریسم در عراق

با پایان سال 2003 و در شرایطی که نظم سیاسی جدید مبتنی بر اصول دموکراتیک، جایگزین نظم سیاسی پیشین در عراق شد، این کشور شاهد ظهور و گسترش گروه های تروریستی با رویکردهای مختلف بوده است. در سال های ابتدایی پس از سقوط صدام، هسته اولیه داعش به عنوان یکی از هولناک ترین گروه های تروریستی تاریخ در عراق تشکیل گردید و پس از آن که این گروه موفق به تصرف بخش های وسیعی از کشور عراق و سوریه شد با اعلام تشکیل خلافت اسلامی، موصل را به عنوان پایتخت خلافت خودخوانده انتخاب کرد. در سال 2018 داعش با از دست دادن موصل در عراق و رقه در سوریه، عملا موجودیت شبه دولتی خود را از دست داد و همانند سال های پیش از 2012 به یک سازمان تروریستی زیرزمینی تبدیل شد. با این حال، جامعه و حکومت عراق کماکان در معرض خطر خیزش مجدد گروه های تروریستی است. این مقاله با استفاده از روش توصیفی تحلیلی در تحلیل یافته ها و روش کتابخانه ای در جمع آوری داده ها به دنبال پاسخ به این سوال است که «بایسته های مقابله با تروریسم در عراق چیست؟» برای پاسخ به این سوال، علل موجده و مبقیه گروه های تروریستی در عراق مورد بررسی قرار گرفتند تا بر اساس آن، بایسته های راهبردی مقابله با این پدیده شوم در عراق شناسایی شوند. یافته های مقاله نشان می دهد «شکاف های اجتماعی»، «عدم شکل گیری هویت ملی»، «عدم توازن ژیوپلیتیکی و ژیواکونومیکی»، «ضعف، ناکارآمدی و فروماندگی دولت مرکزی» و «فرهنگ تمامیت خواهانه اهل سنت عراق»، عوامل ظهور و رشد (علل موجده و مبقیه) گروه های تروریستی در این کشور هستند. از این رو برای مقابله موثر با تروریسم در عراق باید از طریق ایجاد «امنیت اجتماعی شده» و پاسخگویی مناسب به نیازهای هویتی گروه های اجتماعی عراقی ، در مسیر ایجاد یک هویت ملی فراگیر حرکت کرد و ضمن جلب مشارکت آحاد عراقی ها و توزیع متوازن منابع، شکاف های اجتماعی فعال را غیرفعال کرد.