ارائه مدل ریاضی برخط بازمکان یابی آمبولانس ها در سیستم اورژانس با درنظر گرفتن شعاع پوششی چندگانه، هزینه های بازمکان یابی و محدودیت حجم کاری

در هنگام بروز اختلال و تغییر الگوی تقاضا در سیستم اورژانس، جابه‌جایی آمبولانس‌های بیکار در بین پایگاه‌ها به منظور پوشش مناسب‌تر تقاضاهای آینده ضرورت می‌یابد. در این مقاله یک رویکرد جدید به منظور تصمیم‌گیری درمورد جابه‌جایی آمبولانس‌ها در قالب مدل ریاضی ارایه می‌شود. مدل ارایه شده پوشش مناطق توسط پایگاه‌ها را در سه شعاع زمانی در نظر گرفته و هدف اصلی آن پوشش در کوتاه‌ترین شعاع است. همچنین مدل حجم کاری اضافه شده به آمبولانس‌ها ناشی از تصمیم بازمکان‌یابی را در نظر می‌گیرد. مدل با رویکرد برخط ارایه شده و برخی پارامترها متناسب با تغییرات زمانی به‌روزرسانی می‌شوند. بنابر ماهیت پویای مسیله، توابع هدف ابتدا نرمال‌سازی شده و با روش مجموع وزن‌دار به صورت تک‌هدفه در آمده‌اند. مطالعه‌ی موردی در منطقه شرق تهران صورت گرفته است. نتایج محاسباتی نشان از بهبود ایجاد شده در پوشش نقاط تقاضا توسط آمبولانس‌های در دسترس دارد.