مداخله به شیوه سوسیودرام: ارزیابی اثربخشی بر اضطراب کودکان دارای اختلال اضطراب اجتماعی

این پژوهش با هدف تبیین اثربخشی مداخله سوسیودرام بر کاهش اضطراب کودکان دارای اختلال اضطراب اجتماعی انجام گرفت.

روش تحقیق در این پژوهش تک آزمودنی آزمایشی از نوع طرحAB  بود. جامعه آماری شامل تمامی کودکان 6 تا 7 سال مبتلا به اضطراب اجتماعی بود که در سال 1400 در مراکز روانشناسی شهر تهران حضور داشتند . از بین آنها تعداد 5 کودک دارای اختلال اضطراب اجتماعی (دو پسر و سه دختر) بر اساس ملاک های ورود و خروج و به شیوه نمونه گیری هدفمند گزینش شدند. مداخله سوسیودرام  برای هر کودک در 10 جلسه اجرا گردید. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس اضطراب کودکان اسپنس (1997) و چک لیست رفتار اجتماعی (محقق ساخته) بود. هر یک از شرکت کنندگان به تفکیک قبل از اعمال مداخله 5-6 بار مورد آزمون ارزیابی قرار گرفتند (مرحله A) و پس از آن به تفکیک تحت آموزش مداخله سوسیودرام قرار گرفتند (مرحله B). تحلیل دیداری داده ها در دو سطح درون موقعیتی و بین موقعیتی انجام گرفت.   

یافته های پژوهش نشان داد که مداخله سوسیودرام سبب کاهش اضطراب کودکان دارای اختلال اضطراب اجتماعی در مقیاس اضطراب کودکان اسپنس شده؛ و میزان بهبودی کلی در هر یک از تک رفتارهای اضطراب و اجتناب در حل مساله، اضطراب و اجتناب در خودکنترلی، اضطراب و اجتناب در مسیولیت پذیری، اضطراب و اجتناب در برقراری ارتباط، اضطراب و اجتناب در دوست یابی، اضطراب و اجتناب در مشارکت و همکاری و اضطراب و اجتناب در ابراز وجود به ترتیب 01/67، 30/83، 80/82، 65/82، 37/77، 88/86 و 78/82 درصد بود. میزان بهبودی کلی بین پنج آزمودنی نیز 42/82 درصد برآورد شد.

با توجه به یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت که مداخله سوسیودرام قادر است سبب کاهش اضطراب کودکان دارای اختلال اضطراب اجتماعی شود. بنابراین، نهادهای خانواده و آموزشی، مراکز خدمات روان شناختی و مشاوره می توانند برای کاهش اضطراب کودکان دارای اختلال اضطراب اجتماعی از مداخله سوسیودرام بهره مند شوند.