خاستگاه و ماهیت «معماری مفهومی»

پیشرفت های کمی و کیفی حاصل شده در دیدگاه انسان معاصر نسبت به ماهیت پدیده ها، لزوم توجه و بهره گیری همزمان از دستاوردهای علوم مختلف برای حیات پایدار بشری را، به موضوع عام و مشترکی برای رسته های مختلفی همچون ابنیه تبدیل کرده است. در این میان، مسیله همگامی نظر با عمل، برای رشد و بکارگیری همه جوانب ماثر بر معماری، به صورت همزمان و هم افزا، پیش روی معماران قرار گرفته است. پژوهش جاری با هدف بررسی زمینه پیدایش و خاستگاه مفهوم در معماری، با گسترش ادراک متصور از آن، به دنبال پیشنهاد «معماری مفهومی» به عنوان پاسخی همه جانبه، منسجم و مناسب برای پاسخگویی به ضرورت فوق است. بدین منظور، با روش کیفی و رویکرد بنیادین، منابع کتابخانه ای را مورد بررسی، و داده های گردآوری شده را به شیوه تحلیلی و توصیفی به منظور پاسخ به این سوال که زمینه شکل گیری، جنبه های نیاز و توانمند های معماری مفهومی چیست؟، به کار گرفته است. لزوم توجه به ارایه تفکری جامع نگر و سیستماتیک، و بستری مناسب و توانمند، مهمترین یافته این پژوهش برای غلبه بر چنین گستردگی و پیچیدگی ای در ماهیت معماری حال حاضر است. بر این اساس، کاربرد مهم این پژوهش در شکل گیری ادراک درست و چند وجهی از ماهیت معماری در چارچوب معماری مفهومی خواهد بود.