بررسی فقهی و حقوقی افشاگری مفاسد کارگزاران در حکومت اسلامی
یکی از موضوعات مهم در راستای عدالتخواهی، وظیفه عموم مردم جامعه در مقابله با مفاسد و منکرات کارگزاران حکومت اسلامی است که در کتب فقهی عمدتا ذیل عنوان امربهمعروف و نهیازمنکر از آن بحث شده است. با توجه به رشد جوامع و پیچیدهتر شدن ساختارهای حکومت مخصوصا در مورد مفاسدی که اثرات مهمی بر جامعه دارند عمدتا امربهمعروف و نهیازمنکرهای انفرادی موثر واقع نمیشوند. ازاینرو اقدام عمومی در شرایطی که مشروع باشد، یکی از راههای موثر در رفع یا دفع فساد خواهد بود. حال با پیشرفت مطبوعات و رسانههای مجازی و بهطورکلی، افزایش راههای ارتباط اجتماعی، ممکن است از این ابزار جهت افشاگری نسبت به این مفاسد با هدف اطلاعرسانی و دعوت عمومی برای مقابله با فساد استفاده شود که بهعنوان یکی از مسایل مبتلابه در جامعه اسلامی، ضرورت پیدا میکند تا مورد بررسی واقع شود. در این تحقیق پس از بیان اجمالی مفهوم افشاگری، حکم شرعی افشاگری فساد و بررسی شمول ادله با عناوینی مانند غیبت، هجو مومن و اشاعه فحشا و تبیین جایگاه افشاگری فساد جهت نهیازمنکر، به این نتیجه رسیدهایم که افشاگری مفاسد کارگزاران با رعایت شرایط فقهی آن، جایز است.
عدالت خواهی ، افشاگری ، فساد ، کارگزاران ، حکومت اسلامی
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.