کارکردهای دانشگاه‏ ها در مراحل تمدن سازی نوین اسلامی

در طول تاریخ، مراکز علمی مهم‎ترین پیش‎ران‏ تمدن‏سازی بوده‏اند، اما با روند فراگیر‏ شدن رسانه‏ های اجتماعی، سازمانی شدن و محدود ‏شدن برخی دانشگاه ‏ها به مباحث کاربردی و تجارت و ارایه خدمات خاص، امکان عقب ماندن یا حذف دانشگاه ‏ها از چرخه تمدن‏سازی وجود دارد. این در حالی است که کارکردگرایی عامل بقای نهاد‏ها در حال و آینده است. بررسی اغلب منابع نشان می‏دهد دانشگاه ‏ها دو کارکرد مشترک تربیت و تولید علم را برای تمدن‏سازی نوین اسلامی دارند. در این تحقیق 27 کارکرد تمدنی دانشگاه‏ها از سی نمونه خبره جامعه آماری، به تناسب لایه‏ های چهارگانه تحلیل لایه‏ای علت‏ها و به تفکیک دولت، جامعه و تمدن نوین اسلامی پیمایش و در همین قالب برای دانشگاه‏ ها تبیین و چیدمان شده‏اند. کارکردهای چهارلایه و سه‎ مرحله به هم وابسته‎ اند و هم‎پوشانی دارند، اما کارکردهای مرحله دولت اسلامی از اهمیت و اولویت بیشتری برخوردارند.دانشگاه‏ها باید کارکردهای خود را در این موقعیت از انقلاب اسلامی، بازتعریف و بازمهندسی کنند. با کارکردها نباید تشریفاتی و شعاری برخورد کرد، بلکه هریک از کارکردها باید در تمام اسناد بالادستی، ساختارها و فرایندهای دانشگاه ‏ها به طور سیستمی نهادینه شود.