تاثیر فراشناخت درمانی بر افسردگی و رشد پس از سانحه بیماران تحت همودیالیز

دیالیز فرایندی تنش زا و استرس آور است و سبب بروز افسردگی در بیش از نیمی از بیماران تحت دیالیز می شود. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر فراشناخت درمانی بر افسردگی و رشد پس از سانحه بیماران تحت همودیالیز انجام گرفته است.

پژوهش حاضر از نوع کار آزمایی بالینی با پیش آزمون و پس آزمون و دوره پیگیری سه ماهه بود. در این مطالعه تعداد 36 بیمار تحت همودیالیز مراجعه کننده به بیمارستان امام علی (ع) و شهید رجایی شهر کرج سال 1399، به صورت نمونه گیری در دسترس و تصادفی گمارده شدند. برای گروه مداخله (18 نفر) درمان فراشناختی 8 جلسه 60 دقیقه ای، بصورت انفرادی و چهره به چهره در بخش دیالیز بیمارستان های مورد مطالعه برگزار گردید. برای جمع آوری داده ها در این مطالعه از سیاهه افسردگی بک و سیاهه رشد پس از سانحه استفاده شد. سپس داده ها با استفاده از روش آنالیز کوواریانس در نرم افزار . spssبا نسخه 23 و سطح معنی داری کمتر از 05/0 تجزیه و تحلیل شدند.

نتایج تحلیل کوواریانس تک متغیری نشان داد که تفاوت های معنی داری بین گروه مداخله و کنترل در مراحل پس آزمون و پیگیری وجود دارد (001/0 ≤p) درگروه مداخله از لحاظ کاهش علایم افسردگی (17/342=F) و رشد پس از سانحه (44/267=F) در مرحله ی پس آزمون، تفاوت های معنی دار آماری مشاهده شد که این تفاوت ها در گروه کنترل مشاهده نشد.

بر اساس نتایج این مطالعه فراشناخت درمانی با بهره گیری از فنونی همچون به تعویق انداختن نگرانی، چالش با باورهای مربوط به خطر و متوقف کردن مهار رفتارهای اجتنابی، دارای کارآیی بالینی مناسبی در جهت بهبود علایم افسردگی و رشد پس از سانحه در بیماران تحت همو دیالیز به شمار می رود. درضمن انجام مطالعات وسیع تر فراشناخت درمانی به عنوان یک روش مداخله ای موثر برای بهبود افسردگی و رشد پس از سانحه بیماران تحت همو دیالیز پیشنهاد می شود.