تاثیر ضدافسردگی اسانس گیاه شاه اسپرغم بر برخی مدل های تجربی افسردگیدر موش سوری

زمینه و هدف:

 استرس اکسیداتیو نقش مهمی در پاتوفیزیولوژی بسیاری از بیماری ها از جمله افسردگی ایفاء می کند. از طرفی مطالعات قبلی، اثر آنتی اکسیدانی گیاه شاه اسپرغم را گزارش نموده اند. هدف از مطالعه حاضر تعیین اثر ضدافسردگی اسانس شاه اسپرغم در مدل های حیوانی مدل افسردگی می باشد.

در مطالعه تجربی حاضر، 84 موش به شکل کاملا تصادفی به 14 گروه 6 تایی تقسیم شده و به شکل داخل صفاقی حامل (10 میلی لیتر/کیلوگرم)، فلوکستین (20 میلی گرم/کیلوگرم)، ایمی پرامین (30 میلی گرم /کیلوگرم) و اسانس شاه اسپرغم (5/12، 50، 100 و 200 میلی گرم/کیلوگرم) را دریافت نمودند. جهت ارزیابی پتانسیل ضدافسردگی از آزمون شنای اجباری و آزمون معلق ماندن دم استفاده شد. فعالیت حرکتی حیوان نیز با آزمون جعبه باز بررسی شد. داده ها با استفاده از آنالیز واریانس یک طرفه و تست تعقیبی Newman-Kelus تجزیه و تحلیل شدند.

دوزهای 50 تا 100 میلی گرم/کیلوگرم اسانس در هر دو آزمون شنای اجباری و آزمون معلق ماندن دم سبب کاهش مدت زمان بی حرکتی می شوند (001/0<p). دوزهای 50 تا 100 میلی گرم/کیلوگرم شاه اسپرغم مدت زمان شناکردن را افزایش دادند (001/0<p). مدت زمان صعود کردن توسط هیچ کدام از دوزهای اسانس افزایش معنی داری نیافت (05/0>p). همچنین هیچکدام از دوزهای اسانس سبب تغییر معنی دار در تعداد عبور از مربع و روی دوپا ایستادن در آزمون جعبه باز نشدند (05/0>p).

اسانس شاه اسپرغم از اثر ضدافسردگی در موش های سوری برخوردار می باشد. البته مطالعات بیشتری جهت تعیین مکانیسم عمل آن نیاز می باشد.