بررسی تحلیلی حوادث معطوف بر ظهور در روایت عبدالاعلی حلبی (با تاکید بر سبک ریخت شناسانه پراپ)

تحقیق حاضر، با هدف تحلیل محتوای روایت عبدالاعلی حلبی، به شیوه کیفی و با روش «ریخت شناسی پراپ»، نگاشته شده است. سوال مورد نظر، آن است که ریخت شناسی روایت عبدالاعلی حلبی در حوادث حین ظهور چیست؟ یافته های تحقیق حاضر آن است که الگوهای ریخت شناسی، با روایت حلبی قابل انطباق است و استخراج این الگوها به تحلیل جامعه عصر ظهور منجر می شود. در این روایت، خویش کارهای عزیمت بیست و یک، بازشناسی بیست، عمل قهرمان هجده، خبردهی دوازده و شرارت یازده مرتبه آمده است. عزیمت، حکایت از سرعت عمل امام و یاران ایشان در کوچ کردن و داشتن نقشه علیه دشمن دارد. بازشناسی، بیانگر گمراهی مردم عصر ظهور و فراموشی صفات صاحب الامر و یاران است. شرارت، گویای موانع راه و کارشکنی های دشمنان در برابر برپایی حکومت عدل الاهی و گسترش آن است. صحنه های آغازین این روایت، اغلب از یک اتفاق خبر می دهد که بیانگر تغییر و تحول در جامعه عصر ظهور است. این عنصر در کنار عزیمت و شرارت، نشان می دهد که این رخدادها اغلب در عزیمت ها و به‎دلیل دشمنی شخصیت های شریر به وقوع می پیوندد.