آسیب شناسی تربیت دینی در کانون های فرهنگی تربیتی دانش آموزی

به همان اندازه که برنامه ریزی برای تربیت دینی مهم است شناخت مسایل و آسیب شناسی آن نیز از اهمیت برخوردار است . آسیب های احتمالی در تربیت دینی، کوشش های مربیان را بی حاصل خواهد نمود ؛ بنابراین شناخت جنبه های منفی تربیتی، کم اهمیت تر از شناخت جنبه های مثبت آن نیست؛ از این رو تحقیق حاضر با هدف بررسی وضعیت موجود تربیت دینی و آسیب شناسی آن در کانون نخبگان سلمان فارسی به عنوان یکی از موفق ترین کانون های فرهنگی تربیتی دانش آموزی کشور انجام شده است.

در این تحقیق مربیان و متربیان کانون به صورت تمام شماری با روش توصیفی- پیمایشی و ابزار پرسشنامه با روایی 81% و پایایی 2/81% از سه منظر «روش های تربیتی» و «محتوای آموزشی» و «رابطه مربی با متربی»مورد بررسی قرارگرفته اند.

نتایج آمار توصیفی نشان می دهد که رابطه مربی با متربی با آسیب هایی از قبیل بدبینی نسبت به مربی، ایجاد روحیه خودبزرگ بینی و ایجاد بی میلی و نفرت نسبت مربی روبرو شده است. روش های تربیتی نیز با بروز لجاجت، دشمنی، از بین رفتن آبرو و ایجاد نفاق و دورویی در متربی همراه بوده است. همچنین محتوای آموزشی نیز با نگرش منفی و بدبینی نسبت به محتوای دینی، یادگیری سوگیری در موضع قضاوت، ایجاد تزلزل در باورهای دینی مواجه شده است.

با توجه به آسیب های شناسایی شده، کانون های فرهنگی تربیتی دانش آموزی باید نسبت به اصلاح محتوای آموزشی، روابط بین مربی و متربی و روش های تربیتی خود اقدام نمایند.