سنجش میزان تاب آوری شهری در مقابل بیماری پاندمیک کووید-19، نمونه موردی: شهر ارومیه

در سالهای اخیر باتوجه به وقوع مشکلات و مسایل ناشی از بحرانهای طبیعی و غیر طبیعی و مخصوصا با انتشار ویروس کووید-10 در سراسر کره زمین، مطالعه درباره ی مفاهیم تابآوری در مقیاس های شهری و منطقه ای توجه ویژه ای را به خود جلب کرده است. در راستای همین موضوع در این پژوهش، عوامل موثر که موجب اخلال زندگی عادی در زمان وقوع بحران ها با اولویت بخشی بحرانهای همه گیر  کووید-19  بررسی شده است و میزان تاثیر این عوامل بر شهر ارومیه ارزیابی گردد است تا میزان تاب آوری شهر ارومیه در مواجهه با ویروس کووید-19 مشخص شود. در پژوهش حاضر در تبیین ادبیات موضوع از مطالعات کتابخانه ای و برای جمع آوری اطالعات باتوجه به ماهیت تحقیق از روش های اسنادی استفاده شده است و باتوجه به ارایه راهبردها افق طرح به صورت طولی و برای یک مقطع خاص نمیباشد و تحقیق حالت کمی دارد و به پیش بینی و تبیین زمان حال و آینده از نوع ماهیت کاربردی برای مورد مطالعه ی شهر ارومیه میباشد. با مشخص کردن میزان تاب آوری شهر ارومیه و نمایان شدن نقاط قوت و ضعف در زمان انتشار ویروس کووید-19 میتوان به صورت اصولی و در راستای تقویت نقاط قوت، مقابله و خنثی سازی نقاط ضعف به ارایه راهبردها پرداخته شود. برای ارزیابی میزان تاب آوری معیارها در 4 بعد اصلی کالبدی، اجتماعی، اقتصادی و نهادی تقسیم شده اند و با استفاده از روش مجموع میانگین انحراف از حد بهینه شاخصها، امتیاز هر معیار با حد بهینه و امتیاز هر بعد محاسبه گردیده است و در نهایت امتیاز تابآوری کلی شهر ارومیه با امتیاز 2/692 در محدوده مستعد بحران قرار گردیده است.