طراحی الگوی پرورش خلاقیت دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه نظری در مدارس شهر تهران

امروزه خلاقیت نه به عنوان یک نیاز، بلکه به عنوان شرط بقا هر سازمان یا جامعه تلقی می گردد. این پژوهش با هدف طراحی الگوی پرورش خلاقیت دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه نظری شهر تهران انجام شده است. نوع پژوهش از نظر هدف، توسعه ای و از لحاظ نتیجه، کاربردی و از لحاظ نوع داده ها آمیخته اکتشافی(کیفی و کمی) است. جامعه آماری تحقیق در بخش کیفی شامل 23 نفر از خبرگان علمی و صاحب نظران آموزش و پرورش بودند که با روش نمونه گیری غیر احتمالی قضاوتی و هدفمند انتخاب شدند. در بخش کمی شامل 400 نفر از مدیران مدارس دخترانه دوره دوم  مقاطع متوسطه شهر تهران بودند که با توجه به جدول مورگان، حجم نمونه 196 نفر تعیین گردید و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. ابزارهای گردآوری داده ها در بخش کیفی شامل مصاحبه نیمه ساختار یافته و در بخش کمی نیز پرسشنامه محقق ساخته بود. انجام مصاحبه ها تا دستیابی به اشباع نظری ادامه یافت. روایی کدگذاری از طریق بازآزمون تایید شد. روایی محتوایی پرسشنامه بخش کمی نیز توسط خبرگان تایید شد. روش تحلیل داده ها در بخش کیفی شامل کدگذاری باز، محوری و انتخابی روش داده بنیاد کلاسیک و در بخش کمی نیز مدل سازی معادلات ساختاری جهت اعتبارسنجی الگو بود. یافته های پژوهش حاکی از شناسایی 94 شاخص از کدهای باز مصاحبه ها در قالب 10 مولفه ها و 4 بعد بود که عبارتند از: ابعاد اثر پذیر شامل قابلیت های دانش آموز، عوامل فردی شامل پشتکار دانش آموز و علاقه دانش آموز، عوامل خانوادگی شامل فرهنگ خانواده و رفتار خانواده و عوامل مربوط به فرایند آموزش شامل محیط آموزشی، روش های تدریس، محتوای آموزش، آموزش خلاقیت و قابلیت ها و توانایی های معلم. نتایج تحلیل های کمی نیز موید معنی داری ارتباط بین ابعاد، مولفه ها و شاخص های الگو بود که این روابط در سطح آلفای 0.05 معنی دار است.