مدل یابی استعداد اعتیادپذیری در دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دوم شهرکرد

متخصصان و پژوهش گران حوزه پیشگیری از مصرف مواد، ترجیح می دهند سنین نوجوانی را شروع مصرف مواد فرض کنند و مبنای برنامه ریزی های خود را متناسب با ویژگی های این دوره قرار دهند. این پژوهش، با هدف مدل یابی استعداد اعتیادپذیری بر اساس استرس ادراک شده، مهارت های زندگی، کارکرد خانواده، هیجان خواهی و نگرش مذهبی دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دوم شهرکرد، به مرحله اجرا درآمد. جامعه آماری پژوهش، شامل کلیه دانش آموزان پسر مقطع دوم متوسطه شهر شهرکرد بوده اند که به صورت نمونه گیری خوشه ای تعداد سیصدوهشتادوچهار نفر، انتخاب و پرسشنامه های پژوهش، شامل استعداد اعتیادپذیری (زرگر، 1385)، استرس ادراک شده (کوهن و همکاران، 1983)، هیجان خواهی (زاکرمن، 1978)، جهت گیری مذهبی (آلپورت، 1967)، کارکرد خانواده (اپشتاین و همکاران، 2003) و فرم کوتاه مهارت های زندگی (بهاری فرد، 1381) را تکمیل کردند. داده ها از طریق مدل مسیر و رگرسیون میانجی تحلیل شدند. بعد از اصلاح مدل مفهومی پیشنهادی، شاخص های برازش، حاکی از مطلوب بودن مدل هستند (337/0 =P). ضمن اینکه مشخص شد تمام مسیرهای ترسیم شده در مدل پیشنهادی به جز مسیرهای هیجان خواهی، به سمت مهارت های زندگی و استرس ادراک شده و مسیر نگرش مذهبی، به سمت مهارت های زندگی که به دلیل عدم معناداری از مدل حذف شدند، از معناداری لازم برخوردار بودند (05/0 > P). هم چنین مشخص شد که کارکرد خانواده، هجده درصد واریانس مهارت های زندگی را تبیین کرده، کارکرد خانواده، نگرش مذهبی و مهارت های زندگی، بیست ودو درصد واریانس استرس ادراک شده، کارکرد خانواده، هیجان خواهی، نگرش مذهبی، مهارت های زندگی و استرس ادراک شده بر روی همدیگر، سی وپنج درصد وارایانس استعدادپذیری نسبت به اعتیاد را تبیین کرده اند. از سوی دیگر، مشخص شد مهارت های زندگی بین کارکرد خانواده با استعداد اعتیادپذیری و استرس ادراک شده بین نگرش مذهبی با استعداد اعتیادپذیری، نقش یک متغیر میانجی پاره ای را ایفا کرده اند (01/0 >P).