بررسی عوامل موثر بر ارتقاء بهره وری نیروی انسانی بر اساس مدل کوپمن (مورد مطالعه: گروه صنعتی ایران خودرو)

در تحقیق حاضر با توجه به اهمیت و جایگاه نیروی انسانی، عوامل موثر بر ارتقاء بهره وری نیروی انسانی در قالب عوامل سازمانی مدل کوپمن مورد بررسی قرار گرفته است که 6 فرضیه زیر مورد آزمون قرار گرفت: بین مشارکت کارکنان در تعیین اهداف شغلی و ارتقاء بهره وری نیروی انسانی رابطه معناداری وجود دارد، انتخاب و گزینش صحیح کارکنان و ارتقاء بهره وری نیروی انسانی رابطه معناداری وجود دارد، بین سیستم جبران خدمات و ارتقاء بهره وری نیروی انسانی رابطه معناداری وجود دارد، بین شیوه های رهبری سازمان و ارتقاء بهره وری نیروی انسانی رابطه معناداری وجود دارد، بین ساختار سازمانی و ارتقاء بهره وری نیروی انسانی رابطه معناداری وجود دارد، بین برنامه ریزی آموزشی و ارتقاء بهره وری نیروی انسانی رابطه معناداری وجود دارد. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش اجرا توصیفی_همبستگی است. جامعه آماری مورد بررسی کارکنان و مدیران گروه صنعتی ایران خودرو بوده که با بهره گیری از جدول مورگان حجم نمونه 196 نفر به صورت تصادفی انتخاب شد و از طریق توزیع پرسشنامه مورد سنجش قرار گرفت. تجزیه و تحلیل نتایج از طریق ضریب همبستگی اسپیرمن و رگرسیون و آزمون یومان-ویتنی و آزمون فریدمن انجام شد. بر اساس نتایج حاصله ارتباط معناداری میان کلیه عوامل سازمانی شامل مشارکت، گزینش صحیح کارکنان، سیستم پرداخت، شیوه های رهبری، ساختار سازمانی و برنامه های آموزشی) با بهره وری نیروی انسانی وجود دارد که بیشترین تاثیر را مشارکت کارکنان بر بهره وری داشته است.