اثرات متقابل سطوح بیوچار، رژیم های آبیاری و سطوح شوری آب آبیاری بر گندم:I : پارامترهای فیزیولوژیکی، تبخیر-تعرق و محصول

بیوچار، به عنوان اصلاح کننده خاک، سبب حاصلخیزی خاک و افزایش بهره وری محصولات تحت تنش های آبی یا شوری می شود. این مطالعه با هدف بررسی اثرات میزان مصرف بیوچار (صفر، 40 و 80 مگا گرم بر هکتار) در سه رژیم آبیاری (50، 75 و 100 درصد نیاز آبی گیاه) و سطوح شوری (0/6، 6 و 12 دسی زیمنس بر متر) بر پارامترهای فیزیولوژیکی، تبخیر-تعرق و رشد گندم کشت شده در شرایط گلخانه انجام شد. آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با آرایش فاکتوریل در چهار تکرار انجام شد. اعمال شوری در سطح بالا (12 دسی زیمنس بر متر)  باعث کاهش به ترتیب 28%، 57% و 75% عملکرد دانه گندم در مقایسه با 0/6 دسی زیمنس بر متر مربع در سطوح مصرف صفر، 40 و 80 مگا گرم در هکتار بیوچار شد. نتایج نشان داد که مصرف 80 مگاگرم در هکتار بیوچار باعث کاهش تبخیر-تعرق گندم به میزان 24/4 درصد در مقایسه با عدم مصرف بیوچار شد. علاوه بر این، کاربرد بیوچار باعث بهبود هدایت روزنه ای و دمای پوشش سبز گندم در هر دو شرایط تنش غیرزیستی شد. شوری (12 دسی زیمنس بر متر) و کم آبیاری (50 درصد) به ترتیب 19 و 15 درصد تبخیر- تعرق گندم را در مقایسه با 0/6 دسی زیمنس بر متر و آبیاری کامل کاهش دادند. همچنین، کاربرد بیوچار و شوری بدلیل تجمع نمک در اطراف ریشه،  سبب کاهش تراکم طولی ریشه  شدند. نتیجه گیری می شود که مصرف 40 مگاگرم بر هکتار بیوچار می تواند به عنوان اصلاح کننده خاک برای بهبود عملکرد گندم و کاهش تبخیر-تعرق در شرایط تنش کم آبیاری و شوری به کاربرده شده، استفاده شود.