بررسی تاثیر شاخص توسعه انسانی بر شاخص عملکرد زیست محیطی در کشورهای منتخب (کشورهای گروه دی هشت و کشورهای صادر کننده نفت)

امروزه برنامه ریزان و خط مشی سازان منابع طبیعی، عدم حفاظت از محیط زیست را به عنوان یک مشکل جهانی تلقی می نمایند که لازم است به آن توجه لازم مبذول شود. هر چند در فرآیند توسعه به سرمایه های فیزیکی و سرمایه انسانی توجه ویژه ای می شود، اما متاسفانه به حفاظت از محیط زیست که خود به عنوان یکی از عوامل مهم در تشدید و شتاب بخشیدن به شاخص توسعه تلقی می گردد توجه کافی نمی شود. بنابراین توجه به ارتقاء عملکرد زیست محیطی کشورها و برنامه ریزی در راستای بهبود سطح این شاخص ضرورتی غیر قابل انکار است. در این تحقیق مفهومی جامع از وضعیت محیط زیست تحت عنوان شاخص عملکرد زیست محیطی مورد استفاده قرار گرفته و تاثیر متغیر های مرتبط با توسعه انسانی و اجتماعی در قالب متغیر های شاخص توسعه انسانی بر عملکرد زیست محیطی کشورها مورد بررسی قرار گرفته است. در این تحقیق با توجه به نامانایی متغیر وابسته از روش گشتاورهای تعمیم یافته و دوره زمانی 2000-2018 استفاده شده است. مقاطع تحقیق شامل کشورهای گروه دی هشت و کشورهای صادرکننده نفت در مجاورت این گروه تجاری می باشد. نتایج تحقیق نشان می دهد که متغیرهای شاخص توسعه انسانی، استفاده از کالاهای جانشین نفت برای تولید انرژی و مالیات تاثیر مثبت و تولید ناخالص داخلی تاثیر منفی بر عملکرد زیست محیطی داشته است