فریب اطلاعاتی از منظر فقه اطلاعات

راهبردها، اطلاعات و راه کنش های نظامی هر یک از طرفین درگیر جنگ نقش بسزایی در غلبه به دیگری دارد. به همین دلیل طرفین برای به هم ریختن محاسبه اطلاعاتی دشمن، به فریب اطلاعاتی رو می آورند که این کار یکی از اصول مهم در جنگ هاست؛ بدین معنا که با ارایه اطلاعات غلط از لشکر خودی، محاسبات اطلاعاتی دشمن به هم بریزد. در متون فقهی این مسیله با عنوان «خدعه» مطرح شده است. هدف از این پژوهش این است که حکم فریب اطلاعاتی از منظر فقه اطلاعات بررسی شود.

روش شناسی:

پژوهش حاضر بر اساس ماهیت کاربردی است و مبتنی بر روش «توصیفی- تحلیلی» است و از روش کتابخانه ای بهره گرفته شده است.

یافته ها و نتیجه گیری:

رجوع به شریعت مقدس اسلام به ویژه فقه شیعه علاوه بر مشروعیت بخشی به عملیات های نظامی، می تواند نوید بخش پیشرفت در مسایل نظامی، قدرت نرم، ارایه طریق عملیات روانی و فریب اطلاعاتی باشد. فریب اطلاعاتی در ادله نقلی و تاریخی پیشوایان دینی و اقوال فقهای بزرگ متعدد دیده شده است؛ بنابراین، باتوجه به پشتوانه ادله فقهی مثل آیات قرآن، روایات متعدد، اجماع، عقل و سیره عقلا؛ نه تنها می توان به جواز عملیات فریب اطلاعاتی قایل شد؛ بلکه در برخی مواقع می توان به وجوب فریب اطلاعاتی مایل شد.