مقایسه اثربخشی گروه درمانی شناختی مبتنی بر توجه آگاهی و گروه درمانی شناختی رفتاری بر کاهش احساس گناه، افکار خودکشی و ناامیدی در بیماران مبتلا به افسردگی اساسی

این پژوهش با هدف تعیین مقایسه اثربخشی درمان شناختی مبتنی بر ذهن‏آگاهی و درمان شناختی رفتاری به شیوه گروهی در کاهش علایم احساس گناه ، ناامیدی و افکار خودکشی بیماران بزرگسال مبتلا به اختلال افسردگی‏اساسی انجام شد.

روش پژوهش: 

در این پژوهش از طرح پژوهش تجربی پیش آزمون و پس آزمون و پیگیری با گروه آزمایشی و گروه کنترل استفاده شده است. نمونه پژوهش تعداد 60 بیمار مبتلابه اختلال افسردگی اساسی بود. نمونه با روش نمونه گیری هدفمند از میان جامعه آماری انتخاب شد. شرکت کنندگان باگمارش تصادفی بوسیله قرعه در یکی از سهگروه درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی، درمان شناختی رفتاری و گروه شاهد اختصاص یافتند (هرگروه 20نفر). درمان MBCT در طی هشت جلسه یک ساعته (پکیجگروه درمانیکابات زین) و CBT در طی هشت جلسه یک ساعته (پکیج گروه درمانی شناختی رفتاری مایکلفری) اجرا گردید.

ابزار پژوهش:

 پرسشنامه های؛ افسردگی ویلیام زانگ، شدت افسردگی بک-2، احساس گناه موشر، ناامیدی بک ، افکار خودکشی بک است.

درمان شناختی مبتنی بر ذهن‏آگاهی برای مولفه احساس گناه و افکار خودکشی از اثربخشی بیشتری برخوردار بود و در زمینه ناامیدی دارای سطح معناداری یکسانی در مقایسه با درمان شناختی رفتاری بود.