مقایسه کارآمدی روش های تدریس تعاملی-مشارکتی و غیر تعاملی کار-محور بر ترس از ارزیابی منفی زبان آموزان در کلاس های نامتجانس دانشگاهی

اهمیت یادگیری زبان انگلیسی در عصر علم، تکنولوژی، و ارتباطات کاملا آشکار است، لیکن یادگیری آن در جمع برای برخی فراگیران همراه با موانع روان شناختی است. این پژوهش به هدف بررسی مقایسه کارآمدی روش های تدریس تعاملی-مشارکتی و غیرتعاملی کار-محور بر کاهش ترس از ارزیابی منفی فراگیران صورت گرفت. جامعه آماری تحقیق 4200 دانشجوی بدون کنکور دانشگاه آزاد واحد بابل بودند که 320 نفر از آنها طی فراخوان عمومی برای شرکت در کلاسهای زبان داوطلب شده که 90 نفر از طریق نمونه گیریدر دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در 3 کلاس 30 نفره (دو کلاس آزمایشی و یک کلاس کنترل) وارد شدند. قبل از شروع تدریس، پرسشنامه ترس از ارزیابی منفی لری (1983) با پایایی آلفای کرانباخ 769/0 آزمون شد و سپس آموزش در گروه آزمایشی اول با استفاده از روش تدریس تعاملی-مشارکتی کار-محور، در گروه آزمایشی دوم با روش تدریس غیرتعاملی کار-محور و در گروه کنترل با استفاده از روش تدریس معمول و سنتی در 20 جلسه 90 دقیقه ای صورت گرفت. پس از انجام پس آزمون ، تحلیل کوواریانس تک متغیره دو راهه (درون گروهی و بین گروهی) و آزمون تعقیبی توکی نشان داد که هر دو روش کار-محور با سطح معنا داری 001/0>  Pاز روش سنتی در گروه کنترل بهتر عمل کردند و در مقایسه دو گروه آزمایشی نیز، گروه برخوردار از روش تعاملی-مشارکتی با سطح معناداری 001/0>  Pاز گروه آزمایشی دوم بهره مند از روش تدریس غیر تعاملی کار-محور قوی تر عمل کرده است.