بررسی تاثیر سولفید هیدروژن بر یادگیری و حافظه فضایی موش صحرایی نر بالغ تغذیه شده با رژیم غذایی پرچرب در ماز بارنز

عملکردهای شناختی و متابولیسم سولفید هیدروژن (H2S) با افزایش مصرف رژیم غذایی پرچرب (HFD) مختل می شوند. بنابراین هدف این مطالعه بررسی اثرات سدیم هیدروسولفید (NaHS) (به عنوان دهنده H2S) بر تغییرات حافظه و یادگیری فضایی موش صحرایی نر تحت مصرف HFD می باشد.

روش ها:

 به دنبال 11 هفته مصرف رژیم HFD و عادی با و بدون تیمار با NaHS (با دوز 3 و 5 میلی گرم بر کیلوگرم) در موش های صحرایی نر، ماز بارنز برای ارزیابی حافظه و یادگیری فضایی استفاده شد. در ماز بارنز حیوان در فضایی روشن روی سطح دایره شکل با سوراخ های گرد تعبیه شده در پیرامون آن قرار می گیرد. در زیر یکی از سوراخ ها جعبه ای تاریک با نام جعبه یا سوراخ هدف قراردارد.

یافته ها: 

نتایج نشان داد که در رابطه با مسافت طی شده، تعداد خطاها و زمان سپری شده تا پیداکردن سوراخ هدف در طی روزهای آموزش تفاوت معنی داری بین گروه های مختلف وجود نداشت. اما در روز تست، تعداد خطاها در گروه دریافت کننده HFD و گروه کنترل دریافت کننده دوز 5 میلی گرم NaHS در مقایسه با گروه کنترل افزایش یافت. همچنین تعداد خطاها در حیوانات گروه HFD به همراه دوز 5 میلی گرم NaHS در مقایسه با گروه HFD به تنهایی کاهش پیدا کرد.

نتیجه گیری:

 نتایج حاصل از تست بارنز نشان داد که HFD اثر معنی داری بر مرحله اکتساب تست بارنز ندارد اما موجب اختلال در بازیابی حافظه می شود. علاوه بر این، تجویز NaHS اختلال حافظه ناشی از مصرف HFD را معکوس می کند. در حیوانات کنترل، تجویز دوز 5 میلی گرم NaHS تعداد خطاها در روز تست را افزایش داد، که ممکن است نشان دهنده وجود اختلال حافظه باشد.