بررسی ویژگی های موثر هنر اجرا در آثار مارینا آبراموویچ

هنر اجرا را می توان تکامل یافته هنرهایی دیگری است که مخاطب را از اجرای یک سرگرمی گروهی به سمت خلق یک اثر جمعی هنری سوق می دهد. همین امر حضور مخاطب در یک فضا و مشارکت آن برای برانگیختگی احساسی و نتایج گوناگون را به تصویر کشید. جنبش هنر اجرا، عناصری از هنرهای گوناگون را گرد هم می آورد و کالبد انسانی را به عنوان بوم نقاشی به نمایش می گذارد، که بوم نقاشی به عنوان کالبدی جاندار و متحرک بخشی از قالب اصلی هنر است. این پژوهش به بررسی تاثیر بیش تر هر یک از عناصر هنر اجرا در انواع هنرهای ترکیبی موجود در آثار آبراموویچ اشاره می کند. این پژوهش از نوع ترکیبی کیفی در کمی است. ابتدا، با مرور نظام مند انواع هنرهای موجود در هنر اجرا استخراج گردید و سپس، برای انتخاب نمونه هایی حایز اهمیت برای بررسی از سیستم دلفی آینده پژوهی استفاده می شود. در ادامه، نتایج به دست آمده در قالب پرسش نامه در اختیار دو گروه از مخاطبان -که شامل افراد غیرمتخصص و متخصص هستند- قرار می گیرد. حجم نمونه برای هر دو گروه 384 نفر و بر اساس فرمول کوکران محاسبه می گردد. نتایج نشان می دهد بین متغیرهای ویژگی های هنر اجرا و مولفه های آن در سطح 01/0 هم بستگی مثبت معنی داری وجود دارد. بیش ترین هم بستگی بین روایت گری اجراگر با دیگر مولفه ها به مقدار (889/0) و کم ترین هم بستگی مربوط به تقلید و تکرار با مقدار (569/0) است و هم چنین، بیش ترین سهم عاملی را با روایت گری اجرا ر و بداهه با مقدار (000/1) و کم ترین سهم عاملی نوآوری و خلاقیت با مقدار (314/0) دارد.