ترتب ارش بر زوال موقت منافع اعضا
سلب منفعت موقت عضو به دلیل جنایت وارده بر آن در قانون مجازات اسلامی، موضوع ارش قلمداد میگردد در حالی که بررسی فقهی مناسبی نسبت به این مساله روی نداده و چه بسا وجود برخی ادله مانند ادله عدم ضمان منافع غیر مستوفات، این شایبه را ایجاد کند که در شریعت، ضمانی تحت عنوان ارش و دیه زوال منافع موقت وجود نداشته باشد. این مساله بیشتر در مواردی که عضو دچار آسیب ظاهر و جراحت و شکستگی نشده ولی منافع آن به صورت موقت از بین رفته باشد مطرح است. نوشته حاضر با درک درست از ضرورت بحث، به صورت تحلیلی - انتقادی به مطالعه موضوع از اسناد کتابخانه ای آن میپردازد.تحقیق حاضر نشان میدهد اگرچه وجود حق استفاده از عضو برای انسان، مقتضی وجود ضمان ارش برای زوال منفعت عضو از سوی جانی است؛ چراکه موضوع ادله ضمان، اتلاف مال و حق دیگران است و طبق فرض مساله، حق استفاده از منافع عضو، زایل شده است ولی مالیت نداشتن منفعت قبل از عمل و یا قبل از عقد اجاره بر آن، شمول ادله ضمان بر موضوع مساله را با چالش جدی مواجه کرده و همچنین به دلیل عدم امکان مقایسه فقهی بین ارش زوال دایم منافع با زوال موقت منافع با وجود احتمال عدم وحدت ملاک، و همچنین ظهور ادله دیه و ارش اعضا در دیه خسارت وارده بر عضو و در نهایت، با لحاظ توقیفی بودن دیه و ارش و اصل عدم ضمان، اثبات ارش زوال موقت با مشکل مواجه است.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.