بررسی ارتباط کشفیات پلیس مبارزه با موادمخدر با عرضه آن (مطالعه موردی تهران بزرگ)

روند روزافزون توزیع مواد مخدر و شیوع و بروز اعتیاد در کشور موجب گردیده که راهبردهای کنترل عرضه مواد مخدر و کاهش تقاضای مواد مخدر در سیاست های کلان جمهوری اسلامی ایران مورد تاکید قرار گیرد. پایش و رصد توزیع مواد مخدر مبتنی بر اقدامات کنترلی مرز، شناسایی مسیرهای انتقال و شبکه های توزیع مواد مخدر در نواحی شهری و روستایی کشور می باشد. داده های مکانی جغرافیای توزیع مواد مخدر دلالت بر رابطه جرم و برخی از متغیرهای همبسته اجتماعی، اقتصادی، امنیتی و محیطی را دارد. پژوهش حاضر باهدف بررسی ارتباط کشفیات پلیس مبارزه با مواد مخدر باعرضه آن انجام گرفته و با توجه به اهداف آن از نوع کاربردی است.

روش تحقیق پیمایشی است که به اثر سنجی فعالیت های پلیس با ابزار پرسشنامه محقق ساخته می باشد. جامعه آماری این تحقیق 550 نفر بوده که به علت وجود محدودیت های کار از طریق نرم افزار جرسی مورگان 139 نفر از کارشناسان و متخصصان پلیس مبارزه با مواد مخدر ناجا، پایگاه های مواد مخدر فاتب و ستاد مبارزه با مواد مخدر ریاست جمهوری و کارشناسان مراجع قضایی به عنوان نمونه انتخاب شدند.

یافته ها: 

 یافته های این تحقیق که با استفاده از همبستگی و رگرسیون به دست آمده است، نشان می دهد که عوامل انتظامی، قضایی و اطلاعاتی بر عرضه مواد مخدر در شهر تهران موثر بوده و از بین این عوامل، عامل اطلاعاتی نسبت به سایر عوامل موثرتر بوده است. 

نتیجه گیری: 

نتایج این تحقیق تایید می کند که عوامل انتظامی 47 درصد و عوامل قضایی 18 درصد و عوامل اطلاعاتی 58 درصد می باشد.