بررسی وضعیت اسکلتی - عضلانی و آمادگی جسمانی مرتبط با سلامت کارکنان حفاظت فیزیکی

داشتن آمادگی بدنی لازم و نبود اختلال در ساختار قامتی، یکی از عوامل مهم در اجرای وظایف نیروهای حفاظت فیزیکی است. تحقیق حاضر با هدف بررسی وضعیت اسکلتی-عضلانی و آمادگی جسمانی مرتبط با سلامت کارکنان حفاظت فیزیکی و ارایه راهکارهای مناسب فعالیت ورزشی انجام شد.

مواد و روش ها:

 جامعه آماری این پژوهش توصیفی-پیمایشی، کارکنان حفاظت فیزیکی دانشگاه شهید مدنی آذربایجان در سال 1400 بود. به منظور اندازه گیری آنتروپومتریکی از دستگاه آنالیز ترکیب بدن (Body Composition)، اندازه گیری انعطاف پذیری از آزمون نشستن و رساندن دست ها، اندازه گیری توان عضلانی از پرش سارجنت، اندازه گیری آمادگی قلبی و تنفسی از تست بروس تعدیل شده و تشخیص ناهنجاری های اسکلتی و عضلانی از آزمون نیویورک استفاده شد. داده های به دست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS 20 در سطح معناداری کمتر از 0/05 تحلیل شد.

یافته ها: 

30 نفر با میانگین سنی 5/69±45/76 سال که همگی مرد بودند، در این مطالعه شرکت کردند. یافته های مربوط به اختلالات اسکلتی-عضلانی نشان داد که کارکنان دارای اختلال افتادگی شانه (66/6 درصد)، گودی کمر (73/3 درصد)، اسکولیوز (30 درصد)، زانوی پارانتزی (16/6 درصد)، کجی گردن (23/3 درصد)، لوردوز (43/3 درصد)، قوز پشت (36/6 درصد) و کف پای صاف (15 درصد) بودند. درصد چربی بدن، شاخص توده بدنی، نسبت دور کمر به لگن در محدوده بالا و خطر قرار داشت و اختلاف معناداری با مقادیر طبیعی این شاخص ها داشت (0/001>p). همچنین از دیگر شاخص های آمادگی جسمانی مربوط به سلامت نشان داد که آمادگی قلبی و تنفسی (حداکثر اکسیژن مصرفی)، انعطاف پذیری و توان عضلانی کارکنان حراست فیزیکی پایین تر از مقادیر طبیعی و نرمال بود (0/001>p).

نتیجه گیری:

 با توجه به یافته ها مبنی بر اختلالات اسکلتی و عضلانی در کارکنان و همچنین نبود وضعیت مناسب آمادگی جسمانی مرتبط با سلامت در کارکنان حفاظت فیزیکی، انجام حرکات اصلاحی و تمرینات ورزشی مناسب برای تقویت این فاکتورها نیاز است.