مدل بین المللی سازی شرکت های دانش بنیان با تبیین نقش گرایش کارآفرینانه، نوسازی استراتژیک، قابلیت های پویا و توسعه سرمایه انسانی

یکی از مهم ترین اهداف هر نظام اقتصادی در کشورهای درحال توسعه رسیدن به ثبات، رشد و توسعه اقتصادی است. باتوجه به این که بین المللی سازی شرکت های دانش بنیان پیشران اصلی توسعه و مقابله با تحریم های اقتصادی می باشد؛ بدین منظور پژوهش حاضر با هدف ارایه مدلی جهت بین المللی سازی موفق تر شرکت های دانش بنیان با استفاده از ابعاد متغیر گرایش کارآفرینانه و بررسی اثر میانجی نوسازی استراتژیک و نقش تعدیل گری توسعه سرمایه انسانی و قابلیت های پویا انجام شده است. جامعه آماری پژوهش مدیران ارشد و کارکنان شرکت های دانش بنیان مستقر در پارک علم و فناوری دانشگاه تهران و تربیت مدرس است که صادرات و یا فعالیت اقتصادی بین المللی داشته اند و از میان 260 نفر از آن ها 155 نفر به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها نیز پرسش نامه است که پایایی آن با میزان آلفای کرونباخ 783/0 تایید شده است. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از روش کمی، مدل یابی معادلات رگرسیون، رویکرد پی ال اس و نرم افزار اسمارت پی ال اس نسخه 2 صورت گرفت. نتایج نشان داده است که ابعاد گرایش کارافرینانه بر نوسازی استراتژیک در شرکت های دانش بنیان تاثیر مثبت و معنادار دارند. نوسازی استراتژیک با ضریب 788/0 به صورت مستقیم باعث بین المللی سازی موفق تر شرکت های دانش بنیان می شود و نقش میانجی گری نوسازی استراتژیک در رابطه گرایش کارآفرینانه و بین المللی سازی تایید شده است. اثر تعدیلگری متغیر توسعه سرمایه انسانی بر رابطه گرایش کارآفرینانه و نوسازی استراتژیک و اثر تعدیلگری متغیر قابلیت های پویا بر رابطه نوسازی استراتژیک و بین المللی سازی نیز به ترتیب با ضرایب 286/0 و 374/0 مورد تایید قرار گرفته است.