تجزیه و تحلیل بیوانفورماتیک برای طراحی یک واکسن پپتیدی مبتنی بر چند اپی توپ برای مبارزه با لیشمانیا ماژور

  لیشمانیوز جلدی یک مسیله بهداشت عمومی مهم در سراسر جهان است. در میان انواع مختلف لیشمانیوز، لیشمانیوز جلدی شایع ترین در جهان است. استفاده از داروهای موجود در حال حاضر هیچ تاثیر مشخصی بر پیشرفت بیماری نداشته است. پیشرفت های جدید در واکسیناسیون ممکن است راهی بالقوه برای دستیابی به واکسیناسیونی باشد که برای درمان لیشمانیوز جلدی موفق باشد.

  این تحقیق به منظور کسب اطلاعات بیشتر در مورد، یک واکسن موثر علیه لیشمانیا ماژور، عامل اصلی بیماری CL، با استفاده از روش های محاسباتی طراحی شد. بنابراین، یک پروتیین چند اپی توپ با استفاده از اپی توپ های بالقوه سیستم ایمنی که شامل اپی توپ های MHC کلاس I، MHC کلاس II، لنفوسیت های T سیتوتوکسیک، سلول های B و اینترفرون گاما پیش بینی شده پروتیین های آنتی ژنی کیناز (LACK)، سیستیین پروتیاز (CPB) b و پروتیین غشایی Kinetoplastid-11 (KMP-11) طراحی شد. به منظور افزایش ایمنی زایی واکسن، از دو فاکتور محرک مایکوباکتریوم توبرکلوزیس به عنوان ادجوانت استفاده شد. اپی توپ های نهایی با لینکر های مناسب برای ساخت ساختار نوترکیب متصل شدند. ویژگی های فیزیکوشیمیایی و مبتنی بر ایمنی واکسن طراحی شده با استفاده از ابزارهای مختلف پیش بینی شده است. علاوه بر این، به منظور به دست آوردن یک ساختار سه بعدی با کیفیت بالا، مدل سازی همسانی و به دنبال آن اصلاح و اعتبارسنجی انجام شد. در نهایت، بهینه سازی کدون بر اساس نتایج E. Coli منجر به ارزش CAI بالاتر و محتوای GC بهینه و به دنبال آن ترکیب آن در وکتور شبیه سازی pET-14b شد.

  ارزیابی ویژگی های مختلف واکسن طراحی شده نشان داد که این واکسن یک آنتی ژن ایمنی زا و غیر حساسیت زا است که می تواند پاسخ های ایمنی را در برابر عفونت لیشمانیا ماژور القا کند که می تواند برای لیشمانیوز جلدی امیدوارکننده باشد.

نتیجه گیری:  

تحقیقات نشان می دهد که واکسن نوترکیب می تواند کاندیدای موثری در برابر لیشمانیوز جلدی باشد.