ارتباط مواجهه با COVID-19 و وضعیت سلامت روان کارکنان مراقبت های بهداشتی: مطالعه ی مقطعی در بیمارستان های شهر مشهد

افزایش علایم اضطراب، به ویژه در کارکنان مراقبت های بهداشتی(HCW) تا کنون در چندین کشور در رابطه با همه گیری کووید-19 گزارش شده است. این مطالعه با هدف مقایسه سلامت روان و اضطراب کارکنان مراقبت های بهداشتی در مراکز ارجاع کووید-19 و سایر بیمارستان ها انجام شد.

شرکت کنندگان این مطالعه مقطعی 180 نفر از کارکنان مراقبت های بهداشتی بودند که 81 نفر از آنان در بخش های کووید-19 و 99 نفر در سایر بخش ها فعالیت داشتند. سلامت روان با استفاده از نسخه برخط پرسشنامه سلامت عمومی-28 (GHQ-28)، پرسشنامه اضطراب سلامت (HAI-18) و مقیاس اضطراب بیماری کرونا (CDAS) ارزیابی شد. آنالیز داده ها با نرم افزار SPSS ورژن 16 انجام شد. تستهای آماری مربع کای (یا آزمون دقیق فیشر)، T مستقل و رگرسیون خطی چند متغیره در مواقع مناسب مورد استفاده قرارگرفتند.

میانگین سنی شرکت کنندگان 9.48±36.55 سال بود که 120 (66.7%) نفر از آن ها زن بودند. میانگین نمره پرسشنامه های HAI-18و CDAS در میان کارکنان مراقبت های بهداشتی بخش کووید 19 به شکل قابل ملاحظه ای پایین تر بود (p<0.05، اما نمره GHQ-28 میان دو گروه تفاوت نداشت. مدت زمان شیفت (β=-0.297 ،p=0.026)، ساعت شیفت (β=0.283 ،p=0.044) و واحدهای مختلف بیمارستان (β=0.211 ،p=0.045)، به طور قابل ملاحظه ای بر نمرات CDAS تاثیر گذار بود. همچنین، تعداد فرزندان تعیین کننده اصلی نمره GHQ-28 بود (β=-0.224 ،p=0.035).

کارکنان مراقبت های بهداشتی در بخش کووید-19 استرس کمتری را نسبت به آن هایی که با بیماران کووید-19 تماس نداشتند، تجربه کردند.