تحلیلی بر تاثیر سرمایه انسانی بر عوامل نهادی در ایران

امروزه توسعه اقتصادی و رفاه اجتماعی از اولویتهای هر دولت و حکومتی است. کیفیت نهادهای اقتصادی یکی از مهمترین عوامل توسعه به شمار می رود. گرچه به دلیل انتزاعی بودن نهادها، اندازه گیری آن با پیچیدگی های خاصی همراه است در این رساله به بررسی اثر سرمایه انسانی بر کیفیت نهادها در ایران پرداخته شده است. شاخص کیفیت نهادی ارایه شده در این پژوهش بر اساس داده های استانی ایران و برای دوره 1385 تا 1395 و مبتنی بر پنج مولفه از شاخص های اصلی حکمرانی خوب(پاسخگویی و حق اعتراض، اثربخشی دولت، کیفیت مقررات، حاکمیت قانون وکنترل فساد) تدوین شده است. بعد از نرمال سازی داده ها، روش داده های تابلویی از طریق مدل حداقل مربعات دو مرحله ایی (2sls) با نرم افزار استاتا محاسیه گردیده است. برای تشخیص اینکه مدل ما در این پایان نامه پانل است یا تجمیعی از آزمون اف لیمر و تحلیل نتایج آن بهره گیری شد که مدل پانل تایید شد. سپس با استفاده از آزمون هاسمن نتیجه گیری شد که در نهایت مدل پانل با اثرات تصادفی می باید بر روی داده ها اجرا شود.با توجه به ضرایب رگرسیون، نتایج نشان دهنده اثر مثبت و معنادار سرمایه انسانی بر کیفیت نهادها در ایران است. و بیان می کند هرچه سرمایه انسانی در استانها بالاتر باشد کیفیت نهادها بهتر خواهد شد. با توجه به نتایج این پژوهش، افزایش یک درصدی در شاخص سرمایه انسانی منجر به افزایش مثبت و معنی دار 0.21درصدی در شاخص کیفیت نهادی می شود.