تعیین نقطه های حدی سازه ها با روش رهایی پویا

با افزایش قدرت پردازش رایانه ها، راه کارهای حل عددی و تقریبی سازه ها گسترش یافت. رهایی پویا یکی از این روش ها است. این شیوه، فن صریح حل دستگاه معادله های هم زمان می باشد. در این راه حل، مساله ی سازه ی ایستا را به فضای پویا انتقال می دهند. جرم و میرایی ساختگی را در روش رهایی پویا به سامانه ی معادله های سازه ی ایستا می افزایند تا یک دستگاه پویای ساختگی به دست آید. آگاهی از چگونگی رفتار سازه ها، به مسیر ایستایی آن ها در فضای نیرو-تغییر مکان وابسته است. این مسیر، نقطه های بحرانی و کمانشی را در سازه های با رفتار ناخطی مشخص می کند. برای برآورد نقاط بحرانی سازه ها با فرایند رهایی پویا، از ضریب بار متغیر بهره جویی می شود. در این مقاله، با کمینه کردن هم زمان کار خارجی و انرژی جنبشی، راه کار نوینی برای یافتن عامل بار پیشنهاد خواهد شد. رابطه ی نویسندگان برای نمو ضریب بار، فقط به عامل های ساختگی فن رهایی پویا وابسته می باشد. برای نشان دادن شایستگی روش جدید، چندین سازه، مانند خرپاها، قاب ها و پوسته ها تحلیل ناخطی هندسی می شوند. پاسخ های عددی، کارایی مناسب راه کار پیشنهادی را برای محاسبه ی نقاط بحرانی مسیر ایستایی سازه ها نشان می دهند.