اثر تلقیح باکتری های محرک رشد گیاه با خاک و سطوح مختلف کود فسفاته بر روی رشد و عملکرد گندم پاییزه

در حال حاضر باکتری های افزاینده رشد گیاه به عنوان گزینه ای برای افزایش کارآیی کودهای شیمیایی، به منظور افزایش حاصلخیزی خاک در تولید محصولات در کشاورزی پایدار مطرح شده اند. به منظور بررسی تاثیر تلقیح و کارایی باکتری های محرک رشد گیاه بر خصوصیات رشدی، دسترسی به عناصر غذایی، رشد و عملکرد گندم پاییزه مهدوی و سطوح مختلف کود فسفاته، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در شرایط مزرعه ای اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل پنج سطح کود فسفره (P) شامل عدم مصرف، 25، 50،  75 و 100 کیلوگرم در هکتار کود فسفاته براساس آنالیز خاک و تلقیح خاک با باکتری در چهار سطح عدم تلقیح خاک (I0)، تلقیح خاک با ازتوباکتر (I1)، تلقیح خاک با سودوموناس (I2)، تلقیح خاک با ازتوباکتر و سودوموناس (I3)  بود. نتایج حاصل از تجزیه واریانس صفات ارتفاع گیاه، طول ریشه و درصد جوانه زنی بذرهای گندم نشان دادند که بین سطوح مختلف کود فسفاته، نوع باکتری تلقیح شده و اثر متقابل آن ها در کلیه این صفات به جز درصد جوانه زنی اختلاف آماری معنی دار وجود داشت. در این پژوهش تیمار 100 درصد نیاز کود فسفره همراه تلقیح خاک با  ازتوباکتر و سودوموناس بالاترین تاثیر را در افزایش پارامترهای فسفر خاک (41%)، رشد و ارتفاع (28%)، عملکرد دانه (27%)، اجزای عملکرد (31% وزن دانه) و فسفردانه (38%) گندم نشان داد. افزایش در وزن کل گیاه به وسیله ریزوباکترها به واسطه افزایش در جذب عناصر غذایی و در نتیجه رشد بهتر گیاه می باشد که می-تواند موجب شاخص برداشت بالاتری گردد.