نقش قدرت و اراده الهی در نزول بلایا و رفع آن در دعای هفتم صحیفه سجادیه

از ویژگی های عالم ماده، وجود سختی ها و ناملایمات است و بدون لحاظ آنها نمی توان تصور صحیحی از این عالم ارایه نمود. آن‎چه در این باره مهم تلقی می شود، توجه به نقش قدرت و اراده خداوند و نیز نوع رویکرد و شیوه مواجهه انسان با این مشکلات است که این امر ارتباط مستقیم با جایگاه معرفتی انسان دارد؛ از جمله اموری که می تواند انسان را در این مسیر یاری نماید انس با ادعیه و زیارات است، بدین صورت که انسان با مراجعه و نیز مطالعه علاوه بر کسب معنویت، معرفت خود را نسبت به خدا و جهان هستی افزایش می دهد. یکی از این منابع معرفتی صحیفه سجادیه است، امام سجاد علیه السلام در دعای هفتم صحیفه سجادیه ضمن توجه دادن به مسیله ابتلایات در زندگی انسان، به جایگاه قدرت و اراده خداوند در این باره اشاره می فرمایند. بر این اساس آن‎چه در این پژوهش مورد بررسی قرار می گیرد، تبیین رابطه قدرت و اراده الهی با ابتلایات زندگی انسان با توجه به این دعای شریف است که با گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای و روش پردازش توصیفی - تحلیلی انجام می پذیرد. یافته های پژوهش بیانگر آن است که قدرت خداوند مطلق است و اراده و قدرت الهی در ایجاد و رفع ابتلایات موثر بوده و تاثیرگذاری آن از طریق اسبابی که تحت اراده و قدرت خداوند هستند، امکان پذیر است. در عین حال بنا به قضای غیر حتمی خداوند، انسان با دعا و توسل، خود می تواند در تقلیل و رفع ناملایمات نقش آفرین باشد.