تاثیر روش سنتز و حضور اکسید فلزها به عنوان بهبود دهنده برای بهبود فعالیت کاتالیستی نوری تیتانیا سیلیکا در تخریب آلاینده رنگی

در این پژوهش عملکرد کاتالیست تیتانیا-سیلیکا با درصدهای وزنی گوناگون در فرایند تخریب کاتالیستی نوری آلاینده رنگی رودامین ب تحت تابش نور فرابنفش مورد بررسی قرار گرفت. همچنین دو روش سنتز تلقیح خشک و تر مقایسه شدند و مشخص شد میزان تخریب کاتالیستی نوری در روش تلقیح تر نسبت به تلقیح خشک ییش تر است. برای بهبود بیش تر فعالیت کاتالیستی نوری از اکسید فلزهای تنگستن، بیسموت، سریم، وانادیوم، آهن، مس، نقره، نیکل و روی بر پایه تیتانیا سیلیکا به عنوان بهبود دهنده استفاده شد. از فناوریهای تبدیل فوریه فروسرخ (FT-IR)، پراش پرتو ایکس (XRD)، جذب و دفع نیتروژن (N2 adsorption-desorption) برای تعیین مشخصه و جستجوی رابطه ساختار - عملکرد این نانوساختارها استفاده شد. بررسی ها نشان داد که تخریب کاتالیستی نوری به روش تلقیح تر با حضور اکسید فلزی تنگستن با درصد وزنی 3 در شرایط 6=pH، mg/L10= غلظت اولیه رودامین ب، g/L1= مقدار کاتالیست، oC=25 دمای محلول آلاینده رنگی و در مدت زمان 240 دقیقه به میزان تبدیل %98 می‌رسد.