تحلیل جایگاه سرمایه های اجتماعی و فرهنگی در روند توسعه گردشگری در بازار کهن تبریز

صنعت گردشگری، به‌دلیل ماهیتش، ارتباطات بسیاری با جامعه و فرهنگ‌های مبدا و مقصد گردشگری دارد که مدیریت این تفاوت‌های فرهنگی و رفتاری نقش مهمی در توسعه این صنعت خواهد داشت. سرمایه‌های اجتماعی و فرهنگی دو مفهوم مهم در این زمینه هستند و امروزه نقش بنیادینی در توسعه پایدار کشورها دارند. در این پژوهش، تلاش بر این بوده تا نقش و جایگاه این دو نوع از سرمایه در مجموعه میراث جهانی بازار تاریخی تبریز به‌منظور توسعه صنعت گردشگری بررسی شود که، با توجه به سرمایه‌های اجتماعی و فرهنگی نهفته در بازار تاریخی تبریز، ابتدا مفاهیم سرمایه‌های اجتماعی و فرهنگی تبیین و پس از بیان کارکردهای گوناگون مجموعه بازار کهن، ساختار و ارتباطات مولفه‌های آن‌ها تحلیل و مدلی نظری - کاربردی ارایه شده است. سپس، برای شناخت وضعیت این دو نوع از سرمایه و مولفه‌های آن‌ها در مجموعه بازار کهن، داده‌های اولیه، که از طریق مصاحبه با اهالی بازار گردآوری شده بودند، در محیط نرم‌افزار SPSS تحلیل شدند. براساس نتایج حاصله، مولفه اعتماد به نهادهای دولتی در بین بازاریان در سطح پایین و همچنین برخی محافظه‌کاری‌ها در مقابل دگرگونی‌ها و مسایل فرهنگی وجود دارد که با رفع این موارد، از طریق به‌کارگیری سرمایه‌های اجتماعی، می‌توان از پتانسیل‌های عظیم نهفته در بازار کهن تبریز برای توسعه پایدار گردشگری استفاده کرد.