بررسی مبانی فلسفی تعلیم و تربیت در جزء سی قرآن کریم

هدف از پژوهش حاضر بررسی مبانی فلسفی تعلیم و تربیت در جز سی قرآن کریم می باشد. روش پژوهش حاضر تحلیلی- توصیفی است و با استفاده از شیوه تحلیل محتوا مبانی فلسفی تعلیم و تربیت در آیات جزء 30 قرآن کریم مورد بررسی قرار گرفته اند. جامعه پژوهش قرآن کریم و نمونه پژوهش حاضر جزء 30 قرآن می باشد. به دلیل حساسیت موضوع تمامی 37 سوره و تک تک آیات مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته است. یافته های پژوهش بیانگر آن است که سه مبانی هستی شناسی، انسان شناسی و معرفت شناسی به ترتیب با 43، 201، 265 مورد بیش ترین فراوانی را داشته اند. همچنین بیشترین فراوانی را سوره نازعات با 45 مورد و کمترین فراوانی را سوره اخلاص با 4  مورد از هر سه مبانی هستی شناسی و معرفت شناسی و هستی شناسی را دارند. در بحث هستی شناسی سوره نبا با فراوانی29 بیشترین مورد و سوره های کافرون و ماعون بدون فراوانی هستی شناسی کمترین مورد را دارا می باشند. در بحث معرفت شناسی نیز سوره بلد با فراوانی 7 بیشترین مورد و سوره های کوثر، کافرون،نصر،نبا،ناس، مسد، لیل، قریش، قدر، فیل، فلق، غاشیه، عصر، عادیات، ضحی، شمس،زلزله، اعلی و اخلاص بدون فراوانی کمترین مورد را دارند و آخرین مورد که مربوط به انسان شناسی می باشد با توجه به یافته های پژوهش  بیشترین فراوانی را سوره نازعات با 21مورد و سوره های اخلاص، فلق، تکاثر و فیل بدون فراوانی کمترین مورد را دارا می باشند. با توجه با یافته ها می توان نتیجه گرفت که در جزء 30 قرآن کریم ، بیشتر تاکید بر مسایل هستی شناسی و انسان شناسی علی الخصوص هستی شناسی شناسی می باشد و معرفت شناسی کمترین تاکید بر آن شده است.