مدل سازی تغییرات کاربری جنگل با استفاده از LCM در منطقه جنگلی فندقلو (اردبیل)

مدل های تغییر زمین به طور فزاینده ای برای پیش بینی مناظر آینده و تاثیرگذاری بر سیاست استفاده می شوند. هدف از این پژوهش مدل سازی تغییرات کاربری جنگل با استفاده از مدل ساز تغییر زمین، بر پایه شبکه عصبی می باشد. برای تهیه نقشه کاربری اراضی سال 2010، 2015 و 2019 از تصاویر لندست (Landsat) 5 و 8 و برای ادغام تصاویر از باند پانکروماتیک لندست 8 و تصاویر استر (ASTER) و سنتینل (Sentinel) 2A استفاده شد. نقشه کاربری اراضی در پنج طبقه، جنگل، مرتع، اراضی کشاورزی، سطوح آبی و اراضی ساخته شده، با استفاده از طبقه بندی شیءگرا و روش اساین (Assign Class) کلاس طبقه بندی گردید. ضریب کاپا (Kappa)، برای سال 2010، 2015 و 2019 از راست به چپ %87، %90 و %91 به دست آمد. با توجه به نتایج در طول دوره 2010 تا 2019 مساحت جنگل از 3204 هکتار به 3070 هکتار و اراضی کشاورزی از 8515 به 9030 هکتار در 2019 کاهش یافته است. اراضی مرتعی و سطوح آبی نیز در طول دوره روند کاهشی داشته اند. همچنین اراضی ساخته شده از 1/3% از کل مساحت به %4 افزایش یافته است. برای مدل سازی از متغیرهای مکانی، شیب، جهت، مدل رقومی ارتفاع فاصله از جنگل، راه، روستا و آبراهه استفاده شد. پیش بینی تغییرات کاربری برای سال 2019 و 2025 با مدل تحلیل زنجیره مارکوف (Markov Chain) مدل سازی گردید. ارزیابی نقشه پیش بینی شده 2019 با صحت کاپا 87/0، کارایی مدل LCM را در منطقه موردمطالعه نشان می دهد؛ بنابراین، در صورت ادامه روند فعلی تغییرات، پیش بینی برای سال 2025، به صورت افزایش مساحت اراضی ساخته شده و کاهش اراضی کشاورزی کاهش خواهد بود و همچنین از تراکم جنگل ها کاسته خواهد شد.