رهیافتی بر منشا کانسار سرب و روی نینه محلات، استان مرکزی با استفاده از مطالعات کانی شناسی، میانبارهای سیال و ایزوتوپ پایدار (C-O-S)

کانسار سرب و روی نینه در خاور استان مرکزی، در واحدهای ژوراسیک میانی تا بالایی کمربند فلززایی ملایر- اصفهان قرار دارد. کانه زایی چینه کران و دیرزاد، در اشکال رگه ای، جانشینی و پرکننده فضاهای باز شامل کانه های اصلی گالن، اسفالریت و باریت با همراهی دگرسانی های دولومیتی و سیلیسی دیده می شوند. نتایج ریزدماسنجی میانبارهای سیال باریت و کلسیت به ترتیب دمای همگن شدگی 127و 168 درجه سانتی گراد و شوری 9/13 و7/5 را نشان می دهد که گویای شرایط تشکیل کمی متفاوت است. نمودار دمای همگن شدگی به شوری، یک سیال شورابه ای حوضه ای  و فرایندهای اختلاط و سرد شدن را برای کانه زایی پیشنهاد می نماید. مقادیر δ34S در گالن و اسفالریت (‰5/7  تا ‰5/21) نینه ضمن تشابه با مقادیر δ34S ذخایر می سی سی پی بالایی گویای تامین گوگرد طی فرایند احیای ترموشیمیایی سولفات می باشد. مقادیر δ18OSMOW (‰2/9- تا 2/11-) و δ13CPDB (‰1/0 تا 5/0) رگه های کلسیتی محدوده گویای چندمنشا بودن اکسیژن و منشا گرقتن کربن از کربنات های دریایی حل شده و مجددا متحرک شده می باشد. با توجه به شواهد به دست آمده طی این مطالعه، می توان کانسار نینه را در زمره کانسارهای نوع دره می سی سی پی دانست که طی فرایندهای کوهزایی و به حرکت درآمدن شورابه های حوضه ای شکل گرفته است.