تاثیر تحریم های بین المللی به عنوان فورس ماژور در قراردادهای تجاری (مطالعه موردی زنجیره تامین مراکز دفاعی)

ا توجه نیازهای روزافزون زنجیره تامین دفاعی کشور به استفاده از فناوری‌های روزآمد در عرصه تقویت قوای دفاعی در مقابل تهدیدات پیشرو و همچنین نیاز به تامین بخشی از این نیازمندی‌ها از خارج از کشور،لیکن تحریم‌های بین‌المللی وضع‌شده علیه جمهوری اسلامی ایران یکی از چالش‌ها در این امر بوده است.زنجیره تامین در راستای دستیابی به فناوری‌ها موردنیاز ناچار به انجام تعاملات تجاری با خارج از کشور بوده و با توجه به تحریمی بودن تمامی صنایع مرتبط با حوزه دفاعی ، انجام این امر به‌صورت مستقیم امکان پذیر نیست و لازم است از واسطه‌های داخلی و پیمانکاران در این خصوص استفاده شود که لازمه این امر، عقد قراردادهای تامین کالا و خدمات بوده است که گاهی در این قراردادها پیمانکاران به استفاده از موضوع تحریم‌ها به‌عنوان فورس ماژور و امر پیش‌بینی‌نشده اقدام به عدم اجرای تعهدات خود کرده‌اند که با پرداختن به این موضوع و بررسی عنصر فورس ماژور در قراردادهای تجاری به اتخاذ راهکارهای مناسب برای پیشگیری از بروز مشکلات در قراردادها پرداخته است. روش تحقیق، روش آمیخته توصیفی - تبیینی با ابزار گردآوری اطلاعات کتابخانه‌ای و بررسی قراردادهای موجود بوده است. با توجه به نتایج حاصله و ویژگی‌های قراردادهای منعقده در زنجیره تامین نیروهای مسلح مانند محرمانگی و محدودیت‌های مالی و زمانی در تامین اقلام، یکی از راهکارها جلوگیری از وارد شدن قراردادهای این مجموعه‌ها در فرایندهای طولانی قضایی با استفاده از سایر اهرم‌ها و ابزارهای پیش‌بینی‌شده در حقوق قراردادها و امثال آن مشخص گردیده که مشروح آن در متن پژوهش اشاره‌ شده است.