نقش DNA باکتریایی هم تیپ به عنوان اجوانت در ایجاد پاسخ های ایمنی هومورال و سلولی علیه آلودگی با پاستورلا مالتوسیدا در گوسفندان

سابقه و هدف:

 پاستورلا مالتوسیدا عامل بیماری پاستورلوز می باشد. حیوانات و گاهی انسان با این باکتری درگیر می شوند. هدف این مطالعه ارزیابی پاسخ های ایمنی در گوسفندان واکسینه شده با آنتی ژن غیرفعال همراه با اجوانت آلوم و AbDNA  از طریق ردیابی میزان IgG و سایتوکین در سرم بود.

مواد و روش ها: 

گوسفندان با دو دوز واکسن غیرفعال شده با فرمالین به فاصله 2 هفته ایمن شدند.در این واکسن ها از آلوم و DNA پاستورلا مالتوسیدا سروتیپ A بهعنوان اجوانت استفاده گردید. درهر مرحله، یک سیسی ایمونوژن به صورت زیرجلدی به حیوانات تلقیح شد. پس از طراحی الایزا، پاسخ ایمنی اکتسابی با اندازه گیری تیتر آنتی بادی اختصاصی IgG و اندازه گیری TNF-α بر روی نمونه های سرم و کشت سلول لنفوسیت بررسی شد.

یافته ها:

 نتایج نشان داد تیتر آنتی بادی در گروه دریافت کننده DNA نسبت به گروه دریافت کننده آلوم و گروه های کنترل بالاتر بود. بالاترین سطح آنتی بادی (1/463) مربوط به گروه FIV-AbDNA در هفته چهارم بود. در گروه FIV-Alum بالاترین تیتر 1/054 بود که نشان از پاسخ ایمنی ضعیف تر نسبت به گروه DNA می باشد. پس از ایمن سازی، AbDNA باعث افزایش تولید TNF-α نیز گردید. بطور کلی تیتر TNF-α در حیوانات ایمن شده نسبت به گروه های کنترل افزایش معناداری داشت. بالاترین تیتر  TNF-α (1/44) مربوط به گروه FIV-AbDNA در نمونه سرم بود.

نتیجه گیری:

آنتی ژن پاستورلا مالتوسیدا همراه با DNA باکتریایی به عنوان اجوانت، گزینه ای برای ساخت واکسن های جدید علیه پاستورلا مالتوسیدا می باشد. با توجه به توانایی AbDNA در ایجاد پاسخ های ایمنی به واسطه آزاد سازی سایتوکاین های مختلف، ارزیابی انواع سایتوکاین ها پیشنهاد می گردد.