بررسی تنوع میکروبی و پیش بینی ژن های عملکردی موثر در تجزیه ترکیبات آروماتیک در آب خلیج نایبند

خلیجنایبند به دلیل مجاورت با منطقه صنعتی عسلویه در معرض آلاینده های نفتی است. قرار گرفتن طولانی مدت در معرض آلاینده ها بر جمعیت میکروبی تاثیر میگذارد و جمعیت را به سمت میکروبهای تجزیه کننده نفت سوق میدهد. در این مطالعه به بررسی تنوع میکروبی در آب های خلیج نایبند و پیش بینی ژن های عمکلردی موثر در تجزیه هیدروکربن های آروماتیک تحت شرایط هوازی و بی هوازی می پردازیم.

مواد و روشها: 

برای استخراج DNA از نمونه آب خلیجنایبند از روش استاندارد فنلکلروفرم استفاده شد. توالی یابیDNA   استخراج شده با تکنیک توالییابی نسل جدید انجام شد. سپس قطعه مبتنی بر ژن 16S rRNAتجزیه وتحلیل شد. همچنین پیش بینی ژن های عملکردی موثر در تخریب هیدروکربن های آروماتیک تحت شرایط هوازی و بیهوازی انجام شد.

یافته ها:

 آلودگی هیدروکربن های آروماتیک در آب خلیجنایبند منجر به غالبشدن اعضای اشنوسپیرالس Oceanospirillales  (24/67%)، سلویبریونالس Cellvibrionales (28/95%)، سار11-کلد SAR11 clade (20/97%)، رودوباکتریالس Rhodobacterales    (6/17%)، رودواسپیرالس Rhodospirillales (7/12%) و فلاووباکتریالس Flavobacteriales (5/5%) شده است. رده های آلفاپروتیوباکتریا Alphaproteobacteria (26/18%) و گاماپروتیوباکتریا Gammaproteobacteria (42/23%) بیشترین فراوانی را داشتند. با توجه به آنالیز داد ه ها (PICRUSt) ژن های موثر در تجزیه نفتالین در شرایط بی هوازی بیشترین فراوانی را در نمونه داشتند.

نتیجه گیری:

 قرار گرفتن طولانی مدت در معرض آلودگی نفتی بر جمعیت میکروبی تاثیر میگذارد. جمعیت میکروبی منطقه نایبند نیز به دلیل مجاورت با منطقه نفتی پارس جنوبی و ورود آلاینده های نفتی به آب در جهت غالب شدن اعضای تجزیه کننده هیدروکربنها پیش رفته است.