مقایسه تطبیقی عوامل موثر بر میزان تمایل و مشارکت خیرین در بخش کاربری های شهری (مطالعه موردی: توسعه اماکن ورزشی در استان های گلستان و تهران)

مقدمه و هدف پژوهش: 

نقش مهم حامیان مالی و خیرین در کمک به توسعه بخش های مختلف کشورها کاملا آشکار است و خیرین و واقفین در این زمینه جایگاه ویژه ای را پیدا کرده اند. هدف از این تحقیق، بازشناسایی و اولویت بندی عوامل موثر بر میزان تمایل و مشارکت این گروه از افراد جامعه به منظور توسعه اماکن ورزشی و ارتقای سرانه های مرتبط با آن است. بدین منظور مولفه های بازشناسایی شده در دو استان گلستان و تهران مورد بررسی و مقایسه تطبیقی قرار گرفتند.

روش پژوهش: 

تحقیق حاضر از نوع پژوهش های کاربردی و از نظر شیوه گردآوری داده ها توصیفی- پیمایشی است. برای بازشناسایی عوامل موثر از روش کیفی مبتنی بر راهبرد نظریه داده بنیاد و کدگذاری نکات کلیدی استفاده شد. جامعه آماری پژوهش در بخش کیفی تحقیق، شامل صاحبنظران و متخصصین حوزه مدیریت اماکن ورزشی بود. از تکنیک FAHP برای وزن دهی و اولویت بندی مولفه ها استفاده شد.

یافته ها: 

 در مجموع 112 کد اولیه از مجموع 16 مصاحبه استخراج گردید که این کدها طی فرایند کدگذاری به 13 مقوله فرعی تقلیل یافتند و نهایتا بر اساس کدهای باز ثانویه، 6 مقوله اصلی استخراج گردید. در استان گلستان مقوله «عوامل اقتصادی» با وزن 54884/0 دارای بالاترین درجه اهمیت و مقوله «توسعه ورزش» با وزن 05222/0 کمترین اولویت را دارا بودند. از سوی دیگر، نتایج برای استان تهران نشان داد که مقوله «عوامل اقتصادی» با وزن 72314/0 دارای بالاترین درجه اهمیت و مقوله «اعتمادسازی» با وزن 06652/0 کمترین اولویت را دارا می باشد. نکته حایز اهمیت آن است که در هر 2 استان معیاری که دارای بالاترین وزن بوده است، «شرایط اقتصادی» است.

 به منظور گسترش کمی و کیفی فرهنگ خیریه در جامعه و استفاده از توانمندی ها و ظرفیت های مادی و معنوی خیرین و ترغیب آن ها در تامین نیازهای ورزشی جامعه در مناطق مختلف کشور و همچنین هدایت اصولی و ساماندهی کمک های مالی و تخصصی خیرین، لازم است تا سازوکار معینی پیش بینی و اتخاذ گردد.