اثربخشی مداخله روانی- آموزشی دلبستگی- بنیان بر کاهش نشانگان اختلال اضطراب جدایی و شیوه های فرزندپروری مادران کودکان پیش دبستانی تهرانی

اختلال اضطراب جدایی یکی از شایع ترین اختلال های هیجانی در دوران کودکی و نوجوانی و عامل خطر مهمی برای سلامت روان در طول زندگی است. هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی مداخله روانی- آموزشی دلبستگی- بنیان بر کاهش نشانگان اختلال اضطراب جدایی و شیوه های فرزندپروری مادران کودکان مبتلا بود.

روش این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری همراه با گروه کنترل بود. 7 مرکز مشاوره و روان درمانی سطح شهر تهران در ایران به روش تصادفی خوشه ای انتخاب شد که بعد از غربال اولیه کودکان با سیاهه اختلالات عاطفی برای سنین مدرسه، 6 تن از مادران این کودکان از مراکز ارجاع داده شدند که بعد از ریزش و در انتها 24 مادر باقی مانده بصورت گمارش تصادفی در گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. داده ها با استفاده از پرسشنامه علایم مرضی کودکان اسپیرافکین وگادو و پرسشنامه شیوه های فرزندپروری آلاباما جمع آوری شد.

نتایج نشان داد بسته مداخلاتی روانی- آموزشی دلبستگی-بنیان به طور معنی داری نشانگان و شدت اختلال اضطراب جدایی را کاهش می دهد و این اثر در مرحله پیگیری نیز معنی دار بود. همچنین مداخله مذکور شیوه های فرزندپروری مشارکت مادران و فرزندپروری مثبت را افزایش و عدم ثبات و ضعف در نظارت آنان را به طور معنی داری کاهش داد.

بسته مداخلاتی روانی- آموزشی دلبستگی- بنیان می تواند به عنوان برنامه ای کارآمد برای بهبود شیوه های فرزندپروری مادران وکاهش نشانگان اختلال اضطراب جدایی در کودکان مورد توجه قرار گیرد.