الگوی ساختاری رابطه باورهای دینی با تاب آوری و سلامت معنوی در نوجوانان دختر

اعتقادات و باورهای دینی، تکیه گاه و پایگاه محکم افراد جامعه در مواجهه و مقابله با مشکلات و مصایب و محرومیت های زندگی است. از این رو مطالعه حاضر با هدف ارایه مدل ساختاری روابط زنجیره ای باورهای دینی با تاب آوری و سلامت معنوی دانش آموزان دختر انجام شد.

این پژوهش توصیفی- همبستگی از نوع مدل یابی معادلات ساختاری می باشد. جامعه آماری این پژوهش را دانش آموزان دختر مقطع دوم متوسطه واقع در منطقه آزادشهر یزد به تعداد 756 نفر تشکیل دادند. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای و فرمول پیشنهادی تاباخنیک و فیدل، تعداد 200 نفر برای شرکت در این پژوهش انتخاب شدند. ابزارهای مورداستفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه عمل به باورهای دینی (گلزاری ،1380)، پرسشنامه تاب آوری (کونور و دیویدسون، 2003) و پرسشنامه سلامت معنوی (پولوتزین و الیسون، 1982) بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها و بررسی روابط بین متغیرها از ضریب همبستگی پیرسون و روش مدل یابی معادلات ساختاری استفاده شد.

یافته ها نشان داد که بین باورهای دینی با سلامت معنوی و تاب آوری رابطه مثبت و معنی دار (به ترتیب 33/0، 51/0 و 37/0r=، 01/0>P) وجود دارد.

یافته های این پژوهش نشان داد که وجود باورهای دینی و تاب آوری در افراد سلامت معنوی برای آنها در پی خواهد داشت. لذا می توان با تقویت باورهای دینی و تاب آوری دانش آموزان، به ارتقاء سلامت معنوی آنها کمک کرد.