تسهیل کننده ها و پیش برنده های چابکی سازمانی در آموزش عالی کشاورزی ایران

دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی کشاورزی در مسیر پیشرفت خود با تغییراتی چون تحولات سریع تکنولوژیکی، تغییرات عمده در بازار کار، انتظارات ذینفعان، بودجه، رقابت های ملی و بین المللی و محرک های بی شمار دیگری مواجه هستند که تهدیدی برای شیوه های سنتی در دانشگاه ها محسوب شده و نیاز به انجام بهتر، سریع تر و کم هزینه تر فعالیت ها را ضرورت بخشیده است. برای کسب موفقیت در این شرایط چابکی جهت بقاء و حفظ پیشرفت، یک مزیت رقابتی را ایجاد می کند که می توان با نوآوری و کیفیت در تولید علم آن را حفظ نمود. دانشگاه های چابک فرآیندها و افراد سازمان را با تکنولوژی پیشرفته همگام ساخته، نیازهای مشتریان را براساس خدمات و برای رویارویی با محیط پیچیده کسب و کار آماده و مهیا می سازند. این در حالی مطرح است که تحقیقات به عمل آمده گواه آن است که سطح چابکی سازمانی دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی کشور مطلوب نیست. از این رو است که عواملی که باعث ایجاد چابکی دانشگاهی می-گردند، همواره مورد تاکید برنامه ریزان و سیاست گذاران دانشگاهی بوده است. لذا، هدف این پژوهش کیفی شناسایی تسهیل کننده ها و پیش برنده های چابکی دانشگاهی به عنوان یکی از مهم ترین عامل های موثر در چابک سازی مدیریت آموزش عالی کشاورزی ایران بود. داده ها از طریق مصاحبه های عمیق با متخصصان و صاحب نظران آموزش عالی کشاورزی که از تجربه ی مدیریتی در سمت های ستاره دار دانشگاهی نیز برخوردار بودند (20 مصاحبه فردی)، جمع آوری و با روش تحلیل خط به خط و در قالب تحلیل محتوای متعارف با استفاده از نرم افزار MAXqda11 پردازش شدند. براساس یافته ها مولفه های شناسایی شده آسان کننده های چابکی شامل: ساختار منعطف، نیروی کار چابک، بهبود مستمر در تفکر و عمل، فرهنگ تغییر، استفاده از فناوری اطلاعات توسط دانشگاه و برقراری رابطه، تعامل و همکاری موثر با محیط (6 مولفه) می-باشند. توجه به شاخص ها و مولفه های چابکی یاد شده برای دست یابی به توانایی کسب اطلاعات لازم برای تصمیم گیری مدیران در موسسه های آموزش عالی کشاورزی ضروری هستند.