مطالعه عملکرد پروتئین های درگیر بیماری زایی ویروس کرونا در پروسه در بافت های مختلف

نزدیک به سه سال است که از همه گیری ویروس کرونا که با نام های علمی SARS-COV-2 و یا COVID-19 شناخته می شود، می گذرد. در ابتدای پیدایش این ویروس فرض می شد که این ویروس تنها قادر است بافت ریه انسان را درگیر کند و باعث ایجاد علایم و تظاهرات تنفسی و ریوی بشود اما امروزه مشخص شده است که این ویروس قادر است عوارض مستقیم و غیرمستقیمی بر بافت ها و اندام های مختلف بدن شامل : مغز، قلب، کلیه ها، شش ها، کبد، پوست و مو داشته باشد.
بر این اساس در این مقاله به بررسی عملکرد و عوارض ویروس کرونا در بافت ها و اندام های مختلف بدن پرداخته شده است. برای این منظور مقالات چاپ شده در پایگاه داده های مختلفی از قبیل PubMed, Science Direct, Google Scholar, Elsevier, and Scopus را از 3 سال گذشته و از زمان پیدایش ویروس کرونا مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.
بررسی مطالعات نشان می دهد که ویروس کرونا قادر به تولید پروتیین های ساختاری و غیرساختاری مختلفی می باشد که می تواند به کمک این پروتیین ها و از طریق گیرنده خود در بافت های مختلف بدن، آن بافت را تحت تاثیر قرار داده و باعث پیدایش علایم متفاوتی بشود که این علایم در بافت های مختلفی از قبیل ریه، کبد، قلب، مغز، کلیه ها و پوست و مو تظاهر پیدا می کند.
شناخت پروتیین های درگیر و همچنین مکانیسم های بیماری زایی این ویروس در بافت های مختلف، می تواند به بهبود روش های درمانی موثر منجر بشود.