تحلیل جرم شناختی سرقت از اماکن خصوصی (مورد مطالعه: استان مازندران)

سرقت یکی از رایج ترین ناهنجاری های اجتماعی در همه جوامع و مخصوصا جوامع شهری است. به همین دلیل ترس و دلهره افراد جامعه از قربانی شدن جرم سرقت نیز به موازات آن افزایش یافته است سرقت همانند دیگر جرایم، ازجهت کمی و کیفی دچار تحول و ازلحاظ تنوع، در انواع و اشکال مختلفی رواج یافته است و مکان و زمان نمی شناسد و در هرلحظه از شبانه روز احتمال وقوع آن هست. هدف پژوهش حاضر، تحلیل جرم شناختی سرقت از اماکن خصوصی است. این پژوهش از لحاظ هدف پژوهش از نوع کاربردی، از لحاظ نوع روش، توصیفی و هم بستگی است و از لحاظ روش گردآوری اطلاعات روش پژوهش مورد نظر میدانی است. جامعه آماری فرماندهان و کارشناسان آگاهی شهرستان های بابل، ساری، آمل و قایمشهر هستند که نمونه آماری با استفاده از جدول کرجسی مورگان برابر با 59 نفر است. گردآوری داده ها با طراحی پرسش نامه پژوهش گرساخته انجام شده است. روایی پرسش نامه ها به وسیله اساتید محترم مورد تایید قرار گرفت و پایایی آن با استفاده از فرمول آلفای کرونباخ به ترتیب 86/0 و 86/0 به دست آمد. روش تجزیه و تحلیل داده ها براساس روش معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار اسمارت پی ال اس و اس پی اس اس انجام شده است. یافته های تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که عوامل محیطی (با مولفه های طراحی محیطی، ماهیت منطقه و سیستم روشنایی و نظارتی)، عوامل زمینه ای (با مولفه های کنترل و نظارت خانواده، مدیریت منطقه و ضعف در کنترل منطقه)؛ عوامل اجتماعی (با مولفه های ضعف ساختار اجتماعی و شکاف طبقاتی) و عوامل اقتصادی (با مولفه مشکلات شغلی و نابرابری درآمدی) بر وقوع سرقت از اماکن خصوصی تاثیرگذار هستند.