تاثیر یک دوره تمرین های تناوبی بر بیان ژن فاکتورهای TNF-α، CRP و IL-10 بافت قلب رت های نر دیابتی

هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر یک دوره تمرین تناوبی بر برخی از فاکتورهای التهابی و ضد التهابی بافت قلب موش های مبتلا به دیابت نوع دو بود.

روش شناسی:

 در این پژوهش، تعداد 60 سر موش صحرایی نر انتخاب شدند و با داروی نیکوتین آمید و استریتوزوسین (STZ) دیابتی شده و سپس به طور تصادفی به 6 گروه 10 تایی کنترل، تمرین تناوبی، شم، تمرین تناوبی+سالین، دیابتی و دیابت+تمرین تناوبی تقسیم شدند. رت ها در گروه های تمرین به مدت 6 هفته و 5 روز در هفته، برنامه تمرین تناوبی را با استفاده از تردمیل اجرا کردند. تجزیه و تحلیل داده ها با آزمون آنالیز واریانس یک طرفه در سطح معناداری 05/0P≤ انجام گردید.

نتایج این تحقیق نشان داد میزان گلوکز خون، TNF-α و CRP در گروه های تمرین تناوبی و دیابت+تمرین تناوبی نسبت به گروه های کنترل و دیابت کاهش معناداری داشت (به ترتیب 001/0P=، 001/0 P= و 003/0=P) و شاخص مقاومت انسولین تغییر معناداری پیدا نکرد 21/0=P). همچنین میزان IL-10 در گروه های تمرین تناوبی و دیابت+تمرین تناوبی به ترتیب نسبت به نسبت به گروه های کنترل و دیابت افزایش معناداری داشت(01/0=P).

نتایج این پژوهش نشان داد می توان تمرین تناوبی را به عنوان یک استراتژی درمانی برای کاهش فاکتورهای التهابی TNF-α و CRP و افزایش فاکتور ضدالتهابی IL-10 بافت قلب بیماران دیابتی نوع 2 استفاده کرد.