بررسی انگیزه فرزندآوری دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی لرستان

انگیزه های فرزندآوری به عنوان محرک اولیه رفتار باروری است. دانشجویان می توانند منشا تغییرات مثبتی برای افزایش انگیزه فرزندآوری و تشکیل خانواده باشند، لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین انگیزه فرزندآوری دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی لرستان طراحی شد.

مطالعه حاضر از نوع مقطعی بود که بر روی 200 نفر از دانشجویان دختر و پسر واجد شرایط دانشگاه علوم پزشکی لرستان انجام شد. ابزار گردآوری داده ها در این مطالعه، پرسشنامه اطلاعات فردی، پرسشنامه ترجیحات باروری میلر (1995) و پرسشنامه انگیزه های باروری میلر (1995) بود. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS (نسخه 16) در دو قالب توصیفی و تحلیلی در سطح معناداری کمتر از 5% آنالیز شد.

میانگین سنی دانشجویان 2.25±22.8 سال بود. 52درصد دانشجویان مرد و 48درصد زن بودند. بین میل به فرزندآوری و ترس از والد شدن، چالش های مراقبتی ارتباط معکوس و معناداری مشاهده شد (p<0.01). بین تعداد دلخواه فرزند دختر با لذت بارداری، تولد و کودکی، احساس نیاز و بقا، استرس والدین، ترس از والد شدن ارتباط معناداری مشاهده شد (p<0.01). تعداد دلخواه فرزند با دیدگاه سنتی و چالش های مراقبتی رابطه معکوس و معناداری داشت اما با احساس نیاز و بقا رابطه مستقیم و معناداری داشت. زمان دلخواه ازدواج تا تولد اولین فرزند (ماه) با انگیزه های منفی بارداری رابطه معنادار و معکوسی داشت (p<0.01).

با افزایش انگیزه های مثبت باروری در افراد میل به فرزندآوری و تعداد دلخواه فرزند افزایش و فاصله دلخواه بین ازدواج تا تولد فرزند اول در آنان کاهش می یابد.