تاثیر عصاره کروموکلوریس زافینجنسیس و اسپیرولینا پلاتنسیس بر شاخص ‎های تولیدی، فرآسنجه ‏های خون و وضعیت آنتی‏ اکسیدانی در مرغ ‏های گوشتی

جهت ارزیابی تاثیر عصاره کروموکلوریس زافینجنسیس و اسپیرولینا پلاتنسیس بر شاخص ‎های تولیدی، فرآسنجه ‏های خون و وضعیت آنتی‏ اکسیدانی در مرغ ‏های گوشتی، تعداد 400 قطعه جوجه گوشتی نر، سویه راس 308 در قالب طرح کاملا تصادفی با استفاده از پنج تیمار و چهار تکرار (حاوی 20 قطعه جوجه) مورد استفاده قرار گرفت. تیمارهای آزمایش شامل سطوح مختلف عصاره جلبک کروموکلوریس زافینجنسیس و اسپیرولینا پلاتنسیس (0/2 و 0/4 درصد) بود که با جیره غذایی مرغ‏ های گوشتی مخلوط و جهت تغذیه استفاده شد. تفاوت معنی‏ داری از نظر شاخص تولید در 1 تا 14 روزگی میان تیمارهای مختلف مشاهده شد (0/05>P)، به طوری که بیش ترین شاخص تولید در تیمار حاوی 0/4 درصد جلبک اسپیرولینا مشاهده شد. در بازه زمانی 29 تا 42 روزگی استفاده از جلبک کروموکلوریس به مقدار 0/2 درصد در جیره غذایی مرغ ‏های گوشتی سبب بهبود معنی ‏دار شاخص تولید شد (0/05>P). در بازه زمانی 1 تا 21 روزگی بیش ترین شاخص تولید در تیمار حاوی اسپیرولینا به مقدار 0/4 درصد به دست آمد (0/05>P). بیش ترین نسبت گوشت سینه در تیمار حاوی جلبک کروموکلوریس به مقدار 0/2 درصد مشاهده شد (0/05>P). کم ترین مقدار LDL در سرم مرغ ‏های دریافت کننده جلبک کروموکلوریس به دست آمد (0/05>P). تاثیر تیمارهای مختلف بر سطح مالون دی آلدیید سرم معنی‏ دار نبود. با توجه به یافته های تحقیق حاضر می ‏توان نتیجه ‏گیری کرد که استفاده از عصاره جلبک کروموکلوریس زافینجنسیس به مقدار 0/2 درصد و اسپیرولینا پلاتنسیس در سطح 0/4 درصد در جیره غذایی مرغ ‏های گوشتی سبب بهبود شاخص تولید و کیفیت لاشه می‏ شود.